whatsapp ¬¬ skz

32

Selamlar, nasılsınız, umarım iyisiniz. Hepimiz moral bozan zamanlardan geçiyoruz o yüzden bu saçma bölümü atıyorum. Gerçekten çok saçma ve acemice, sorgulamadan okuyun dkslfksldlaşgl. Umarım biraz keyfiniz yerine gelir. Sizi seviyorum. Kendinize dikkat edin, bölümü yorumlarınızla şenlendirin💞🐄💫🧡🐄💕🐊🌍🐥🐔💙🐄🐑🐖🦄💜🐴🐱🐈🐰🐫🐇🐙🌟🦍

×××××

Felix

Hyunjin'in evine girmeden yaklaşık 5 saat önce hazırladığımdan olsa gerek, yapacak hiçbir iş bulamadan koltukta oturuyordum. Daha çıkmaya başlayalı 1 hafta olmasına rağmen Hyunjin'in beni ailesi ile tanıştırmaya bu kadar hevesli olması beni mutlu etmesinin yanında da endişelendiriyor, bu da ter bezlerimin deli gibi çalışmasına sebep oluyordu.

Ya orada ter kokarsam? Ya masadaki herkes bir bir balkona hava almaya çıkarsa? Ne yapacaktım?

İhtiyacım olan şeyleri koyduğum çantama deodorantımı koymayı unuttuğumu fark ettiğimde başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Fazla evhamlı bir günümdeydim, küçük bir deodorant bile beni fazlasıyla üzülüyordu. Hassas keko kalpli biri olarak yaşamak böyle bir şeydi işte.

Hyunjin bana karşı çok nazikti açıkçası. İlişkimizi başlatmak çok zor olduğundan dolayı kaybetmekten korktuğunu da söyleyebilirdim ki beni kaybetmek herkes için ağır bir durum olmalıydı.

Vakit akşama yaklaşırken çantamı alarak yola çıktım. Arabam yoktu, taksiye binecek param da. Bu yüzden otobüse bindim, akşam kalabalık değildi bu da beni 'üzerime sinen başkalarının kokularından dolayı Hyunjin'in ailesinin beni sevmemesi' ihtimalini düşünerek korkmaktan kurtarmıştı. Gideceğim 8 durak vardı...

.
.

Jisung

Changbin ile konuştuktan sonra akşam ne giyeceğime bakındım. Çok seksi giyinirsem herkes bana düşerdi bu yüzden Minho'm üzülürdü. Gerçi seksi giyinmesem de düşüyorlardı Minho'yu sadece okul formamla düşürmüştüm.

Yine de sade ve dışarı çıkmaya uygun bir şeyler giydikten sonra evden çıktım. Vakit yakındı, yıkık Changbin'imi bir de ben bekleterek daha çok yıkmak istemezdim. Böyle de düşünceli bir arkadaştım.

Changbin kapıda bekliyordu. Son zamanlarda üzgün olduğu her halinden belli olsa da belli etmemek için çaba gösteriyordu herhalde ya da görmem için daha üzgün davranıyor da olabilirdi. Sonuçta keko olduğunu uzun süre gizleyebilmiş biriydi, üzgün olduğunu da gizleyebilirdi.

Uzaktan seslenerek el sallamaya başladım ve bunu beni gördüğüne emin olana kadar sürdürdüm. Beni gördüğü zaman "karrdeşim" diye bağırarak yanıma koşmuş, uzun süre birbirimize sarılı kalmıştık.

"Hadi gidelim." dedim sonunda ayrılarak. Hemen duygusallaşmıştık, hassas keko kalpliler böyle oluyordu.

"Telefonunu kapat." dedi Changbin paşam. Üçe kadar saydıktan sonra aynı anda kapattık ve kısa bir yürüyüş mesafemizde kalan bara doğru yürümeye başladık.

.
.

Felix

Hyunjinlerin maddi durumunun fena olmadığını biliyordum ama eve bakarsam fena değilden çok daha iyi şeyler söylemem gerekirdi.

Endişem biraz daha artar ve ter bezlerim daha aktif bir şekilde çalışmaya başlarken içeri adımımı attım. Güvenlik nereye geldiğimi sorduğunda adımı vererek Hyunjinlerin evine geldiğimi söyledim ki annesinin adını bilmediğimden "Hyunjinlere" demiştim. Güvenlik adımı duyduktan sonra anlayışla başını sallayarak geçmeme izin verdi sanırım haberi vardı geleceğimden.