~ Ακριβή Αγάπη ~

●Hawk's Company●

Έχει περάσει περίπου μια βδομάδα από το βράδυ που έγινε αυτό με τον Brandon. Στην δουλειά τον αποφεύγω όσο περισσότερο μπορώ παρόλο που εκείνος προσπαθεί να με πλησιάσει. Με τον Tyler πηγαίνουν όλα καλά και είμαστε ευτυχισμένοι. Νιώθω όμως πως κάτι τον προβληματίζει. Διακρίνω ένα μυστήριο στα μάτια του που δεν μπορώ να καταλάβω από που προέρχεται. Το θέμα με την Emily δεν έχει ξανά αναφερθεί και όλα κυλούν ήρεμα.
Τώρα βρίσκομαι στο γραφείο δουλεύοντας μέχρι που ένα email στον υπολογιστή μου, μου αποσπά την προσοχή. Ο αποστολέας είναι άγνωστος κάτι που μου κινεί την περιέργεια. Το πατάω και αρχίζω να το διαβάζω.
Νιώθω τα άκρα μου να τρέμουν και ξεροκαταπινω. Κλείνω τον υπολογιστή και καλω τον Brandon στο γραφείο μου.

Β: Τι συμβαίνει; Όλα καλά;
Α: Κάθησε.

Λέω καθώς περπατάω πάνω κάτω στον χώρο.

Α: Ξέρουν.

Με κοιτάζει απορημένος.

Α: Ξέρουν για την Emily.
Β: Ποιος;
Α: Δεν ξέρω. Αλλά όποιος και αν είναι κρύβεται πίσω από όλα είμαι σίγουρη για αυτό. Πρέπει να κάνουμε κάτι αλλιώς θα εκτεθούμε παντού και ότι έχω παλέψει να χτίσω τόσα χρόνια θα γκρεμιστεί σαν τραπουλόχαρτα.
Β: Ηρέμησε θα σκεφτούμε κάτι.

Λέει καθώς σηκώνεται και με πλησιάζει.

Α: Σκέψου κάτι. Είσαι ο μόνος που γνωρίζει Brandon. Βοήθησε με.
Β: Πάντα δίπλα σου θα είμαι. Θα βρούμε την λύση, εντάξει;

Έχει τοποθετήσει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και βρισκόμαστε αντικριστά.

Α: Μπορείς να πηγαίνεις τώρα. Αν σκεφτώ κάτι θα σε ενημερώσω.

Γνέφει καταφατικά και φεύγει.
Κάθομαι στην πολυθρόνα δίπλα από το γραφείο μου.
"Ποιος μπορεί να γνωρίζει. Πως;" σκέφτομαι επανειλημμένα. Προσπαθώ να βάλω το μυαλό μου να σκεφτεί. Πως θα μπορούσαμε να το θάψουμε ξανα;

-//-

Η ώρα κυλάει σαν νερό καιγω έχω μείνει στην ίδια θέση από το πρωί. Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω. Ξαφνικά μου έρχεται μια ιδέα. Χωρίς να είμαι σίγουρη για τίποτα, παίρνω το τηλέφωνο στα χέρια μου.
Νιώθω τις παλάμες μου να ιδρώνουν καθώς περιμένω να το σηκώσει.