Cordeliadan
Yolda tek başıma yürüyordum.Ve bir yandan'da düşünüyordum benim gerçek ailem kimdi.
Birden birisine çarpmıştım.
O:iyi misin?
Ben:ben iyiyim
O hem konuşurken beni yer'den kaldırıyordu.
O:ben Karl Heintz
Ben:bende Cordelia
Karl Heintz:tanıştığıma memnun oldum
Ben:ben'de memnun oldum
Karl Heintz:Neyse sonra görüşürüz
Ben:g g görüşürüz
Karl Heintz yanımdan gittikten sonra Bir kıyafet dükkanının aynasında kendime bakmıştım kesin suratım kıpkırmızıydı.
Karl Heintzden
Cordelia çok güzel Bir kızdı belkide birbirimizle karşılaşmamız iyi olmuştu.
Bir iki saat sonra Cordelia'nın çığlığını duymuştum.Cam açık olduğu için Cordelia'yı duyabiliyordum.
Cordelia:aman tanrım bu ne böyle
Hemen Cordelia'nın yanına gitmiştim.
Ben:Cordelia ne oldu
Cordelia:şuna bak
Cordelia bana iki dişini gösteriyordu.
Ben:Cordelia
Cordelia:efendim
Ben:sende benim gibi bir vampirsin
Cordelia:v v vampir mi?
Ben:evet
Beatrixten
Cordelia ile telefonda konuşurken Cordelia'nın sesi çok kötü ve ağlamaklı geliyordu.
Christa:acaba ne oldu
Ben:bilmiyorum
Beş on dakika sonra Cordelia'nın evine varmıştık.
Ama Cordelia'nın evinde birisi daha vardı.
Cordelia:Karl ya birilerine zarar verirsem
Karl:amaçta bu ya zaten
Cordelia:Neeee
Ben:burada neler oluyor
Cordelia bize Karlın anlattıklarını bizede anlatmıştı.
Yıllar Sonra Ayatodan
Sabah odamıza giren güneş ışığıyla hepimiz uyanmıştık.
Annem:uyandınız mı evlatlarım
İçimden:yok anne hayla uyuyoruz
Kanato:evet anne
Biraz sonra üzerimizi giyinip aşağıya inmiştik.
Laito:Ayato yesene
Ben:aç değilim
Annem:neyin var oğlum
Anneme cevap vermeden bahçeye çıkmıştım annem hayatımı zehir etmişti annemden bir şekilde kurtulmalıydık ama nasıl?
