Scenery Of Twilight (COMPLETED)

Chapter 02

#SOTChapter Chapter 02

"Leticia! Sumusobra ka na! Hindi ka pa talaga titigil sa mga kalokohan mo ha?..."

Sermon sakin ni daddy habang papasok kami ng bahay.

"Hindi na namin alam kong anong gagawin namin sayong bata ka. Ika ni mommy..."

"Mom hindi na ako bata..." upo ko sa sofa hindi sila tinignan.

"Yon nga Ticia hindi ka na bata! So dapat alam mo na yang mga ginagawa mo, alam mo na kung ano ang tama at mali..." sermon ni Daddy...

"Dad nag eenjoy lang naman ako!"

"Nag eenjoy?! Ganyan ba ang pag eenjoy mo? Ang makipag karera at ibangga ang sasakyan? Ha?!"

"Dad nabangga lang yong kotse! Dapat nga tinatanong niyo kung ok ako eh..."

"Lang? Nabangga lang?! Ticia muntik ka nang mamatay!" Si mommy.

"Ma ok ako oh! Ok na ok! Napaka oa niyo naman!"

Akmang aalis na ako sa harap nila nang may sinabi si daddy na siyang kinagulat ko.

"I'll sent you in Batanes for Two months. Pabiglang sabi ni daddy..."

"W-what?! Batanes?! Two months?! No!"

"Yes! Diba? Sabi mo oa kami so doon makakarating ang ka oa'yan namin. Whether you like it or not!"

"Dad no!" Pagmamatigas ko

"Ma!" Tingin ko kay mommy para tulongan ako.

"Ton really? In Batanes? For two months? Is it too much?" My mom.

"Oo Tess. Iyon nalang ang sa tingin kong paraan para magtino yang anak mo."

"Tss. Still. Hindi parin ako papayag." I said.

Magwawalk out na sana ako nung biglang nagsalita ulit si daddy.

"Lets make a deal."

"What the deal?" Wala sa tonong tanong ko.

"Pag hindi ka mag Babatanes I will cut all your bank accounts no cars no money no everything from us. Kung gusto mong magka pera magipon ka mag trabaho ka. Para sa'n pang graduate ka diba? Para hindi lang ang pag gawa ng mga kalokohan at paglalakwatsa ang ginagawa mo..."

"So what's for me after batanes?" Tanong ko.

"I'll let you do what ever you want. Hindi na namin ipipilit ng mommy mo na ituloy ang pagmemed school mo. Gawin mo kahit anong gusto mo sa buhay mo hahayaan ka namin walang nang pipigil sayo."

"Ton? Are you sure about this?" Mommy asked dad.

"Kong ang Batanes nabago ako hindi na impossible yon sa anak natin." Sabi ni daddy sa mommy ko.

"Deal." Payag ko.

At agad nang umakyat sa kwarto ko...

"Seriously? You're going to trap there for two months? My gosh!" Maarteng reaksyon ni Amy sa tawag.

"Exactly!..."

"Pumayag ka?" Makulit na tanong niya.

"Me and my dad have a deal. Eh anong magagawa ko? Kasalanan to ng barkada ng boyfriend mo at ikaw naman wala kang ginawa..."

"Sorry not sorry. Teka, kasalanan mo rin yon ikaw ang nakipag karera. Anyway, what deal?" Tanong niya.

"After two months I can do what ever I want, wala ng hadlang hindi na nila ako papakealaman. at hindi na nila ko pipilitin mag aral pa."

"Wow! After batanes you're free. So? Anong mangyayari sayo? Ha?"

"I don't know?..."

"I don't know?" Tanong niya pa balik.

"Yes. Siguro tutuloy nalang ako sa med school."

"Ano? Oh mag memed school ka din naman pala ba't ka pa magbabatanes?..."

"Alam mo ang kulit mo pag hindi nga ako nag Batanes I cucut lahat ni daddy yung mga accounts ko no credits no car no everything. Tsaka my parents are both doctors alangan naman na yung kaisa isang anak nila ay wala lang?"

"Ahhh! OK! Good luck nalang sayo." Pang asar niya.

"Sige na! Bye."

After I hang up the call kumatok si mommy sa pintuan ko.

"Anak? Pwede ba akong pumasok?"

"Bukas po yong pinto..."

Agad naman siyang pumasok.

"Baba na dinner na. Are you ok?" Umupo siya sa gilid ng kama ko.

"No." Maikli kong sagot.

"'nak I'm sorry. Hindi ko na talaga mapipigilan yong daddy mo. Ikaw naman kasi kong ano ano na pinaggaga-gawa mo."

"Lagi mo nalang kasi siyang ginagalit. Remember nong second year college ka? Lagi kang nag ka cutting para makipag hang out with friends mo and nong nagkaroon ka ng friend na bs chemistry student? Gumawa kayo ng kung ano anong formula hanggang sa half of the laboratory room ang nasira nyo. Tapos yong mga prank mo sa mga school mates mo alam mo ba na kada prank mo meron kang nasisirang gamit? At hanggang ngayon inaasikaso parin ng daddy mo yon. Tapos napaka dami mo nang nabanggang kotse at lagi ka pang umuuwi ng late at nakainom..."

"Ma ok! Alam ko, okay? Tsaka nageenjoy lang naman ako eh.. "

"Ganyan ba ang pag enjoy mo sa buhay anak ah? Tama nga ang daddy mo kailangan mo ang Batanes sigurado akong mag enjoy ka do'n... "

"Ma paano naman? maboboring lang ako don, at ano naman ang maeenjoy ko do'n? View? Fresh air?.." tanong ko.

"Oo, makakapag relax ka do'n anak..."

"Ma alam mo naman na wala akong kahilig hilig sa mga ganyan diba?..."

"You don't know how peaceful and beautiful that place anak." Mahinhin na sabi ni mommy.. "Madaming nababago ang Batanes..."

"Sa dami dami ng lugar sa pilipinas bakit sa Batanes pa, Napaka layo no'n ma..."

Ngumiti lang si mommy at lumabas na ng kwarto ko...

"Get ready next week na ang punta mo ng batanes..." daddy said habang nagdi dinner kami...

"Mag isa lang ako? Sinong kasama ko? Pano kong may mangyaring masama sakin do'n?..." tanong ko.

"Uhm anak remember manang Laling when we went there? The care taker of our rest house? siya ang makakasama mo..." Ngiti sakin ni mommy...

"Don't worry walang mangyayari sayo na masama mababait ang mga tao do'n..." daddy said.

"Tsss" I rolled my eyes at itinuloy na ang pagkain ko...

Habang nasa kwarto ako, padabog kong iniimpake ang mga gamit ko para ready na ako next week...

Huminga ako ng malalim para pigilan ang sarili ko sa inis.

"Tish two months. Two months lang. Mabilis lang yon after that your free." Sabi ko sa sarili ko.

Sa dami dami kasi ng lugar sa pilipinas bakit sa Batanes pa? napaka layo dulo na yon ng Pilipinas.

"Arrggggh!!" Hinagis ko sa maleta ko ang mga damit na hawak ko dahil sa gigil "kainis!..." humiga sa kama ko..

<3