TILSIM

19 1 0
                                    

2.BÖLÜM=TILSIM

"GÖZLER BULUŞUNCAYA KADAR"
.
.
.

Sabah uyandığımda kendimi odamda buldum buraya ne zaman gelmiştim hatırladığım en son şey kütüphanede Andaç Beyi kanlar içinde yerde yatarken bulduğumuzdu neler oluyor? neden evdeydim? Ne oldu bize? Hemen aşağı indim.
-aptal bugün pazar okul kıyafetlerini neden giydin? diye sordum Kendini beğenmiş , ukala , gıcık kardeşime
-Bugün pazartesi.
-hayır pazar.
-dün cumartesiydi ve bugünde pazar hatta dün ben ve Eda  okulun kütüphanesini düzenledik
-Gece 2 gün önce temizlediniz ah aklını kaçırdın. Seni direkt hastaneye yatıralım. Diyip gülmeye başladı.
Ona tip tip bakmakla yetindim. Hemen telefonumdan tarihe baktım ve garip bir şekilde bugün 'pazartesiydi' ama bu nasıl olur?
Daha fazla okula geç kalmadan formamı giyindim. Kahvaltımı edip hemen okula gittim direkt Eda'nın yanına gittim.
-Andaç hoca iyi mi ? Dedim
-neden nesi var hocanın?
-ne demek nesi var cumartesi günü kütüphanede onu ka-
-Eda bir bakarmısın?
-tabi hemen geliyorum pardon Gece ama hoca çağırıyor.
Ah , aklımı kaçıracağım neler oluyor sakin ol Gece çınar elbet her şeyin mantıklı bir açıklaması vardır.
Ardından Eda'nın gelmesini bekledim işi uzun sürdü.
-Eda bana cumartesi neler olduğunu anlatırmısın lütfen ?
-ne olucak ? Normal kütüphaneyi düzenledik. sonra evelere dağıldık. ha bide Andaç diye biriyle tanışmıştık kütüphane görevlisidi.
-Eda Andaç bey iyi mi ?
-bilmem biraz kibirli biri pek iyi bir insan değil kendisini bugün okulda görmedim.
-Onu kastetmiyorum neyse boşver.
Neler oluyor? Aklımı kaçırıcam Andaç beye bir şey oldu ama neden sadece ben hatırlıyorum off düşünmekten aklımı kaçırıcam.
Hemen koşarak kütüphaneye gittim ama Andaç bey yoktu yerine bir öğrenci bakıyordu. Hemen

-Andaç bey nerede neden gelmedi? Dedim.
-Bir bilgim yok bugün Andaç beyin gelmeyeceğini duydum onun yerine ben bakıyorum şuanlık ama hasta sanırım.
Hemen aklıma dün Andaç beyin elimde gördüğünde bana garip bir şekilde baktığı kitaplara doğru yöneldim.
Elime 'Geçmişe yolculuk' ve 'Büyünün tılsımı ' adlı kitapları aldım işin garibi kitabların üstünde yazarların isimleri yoktu.  Hemen sayfaları karıştırdım. Aniden bir kağıt düştü sayfaların arasından. Kağıdın rengi solmuştu garipti elime almak üzere eğildiğimde   aniden kitap düştü ve Andaç hocanın yerine kütüphaneye bakan öğrenci geldi.
-ONLARA DOKUNMAN YASAK  diye bağırdı.
-t-tamam dedim.
Hemen kitabı bıraktım kız kitabı rafa koymak üzere geldiğinde ayağımla yere düşen kağıdı görmemesi için bastım.
-Ah, karnım çok ağrıyor.  Diyip kendimi yere attım
-iyimisin ?
-ah, bilmiyorum.
-bekle burda sana bir şeyler getireceğim
diyip oradan uzaklaştı.
Hemen ayağımın altındaki kağıdı  sweat'in cebine koydum ardından kalkıp cep telefonumu çıkarttım. kitapların kapaklarını çektim o an bazı sayfaların katalanmış olduğunu farkettim ardından ayak sesleri geldi. Ve hemen kitabı yerine bıraktım.
-sana ağrı kesici getirmiştim.
-yok gerek yok ben iyileştim ani kramp girdi sanırım teşekkürler ben derse geç kalmıyayım. diyip oradan uzaklaştım.
Katlanmış sayfalardan sadece bir tanesini çekmiştim of ya hemen sınıfa girdim ve aldığım kağıdı çantama koydum.
Dersler çok sıkıcıydı sadece o kağıtta ne olabileceğini düşündüm. Ardından son derse gelmiştik. Ders Tarihti.
Sınıfımızın mizahşörü emir hocadan söz istedi.
-hocam madem ölülerin arkasından konuşmak günah neden Tarih dersi var dedi.  Birde düşünür gibi yaptı. Sınıf her zamanki gibi gülmeye başladı.
-evet emirciğim şöyle açıklayayım geçmiş bilinmek için vardır. Biz sadece 'Geçmişe yolculuk' yapıyoruz ama soyut bir şekilde ve aniden bana döndü. Somut bir şekilde yapmamız mümkün değil zaten.
Kafamın içinde sadece o an 'Geçmişe yolculuk ' kelimeleri geçiyordu. Bu gördüğüm kitabın adıydı garip şeyler oluyordu hem de çok garip şeyler.
Ardından emir hızını alamayarak bana döndü.
-o kadar kitap okuyosun hoca yine felsefe yaptı bir şey anlamadım sen anlat zeki kız zeki mi dedim çarpılıcam lan  diyip güldü.
-Ah, Seni şakamatik çocuk
-sesiz olun çocuklar
Son dersin bittmesiyle direkt eve gittim.
Kendimi yatağıma attım sadece düşündüm neler oluyor diye ardından duşa girdim daha doğrusu bici bici yaptım. Üstümü giyip aynanın karşısına geçtim. Omzumdaki doğum lekeme baktım uzun uzun sonra aklıma Andaç beyin doğum lekemi gördünce paniklemesi geldi. neler oluyor kafam çok karışık off ben sadece 17 yaşında bir çocuğum ders çalışmaya ayırmam gereken zamanı böyle düşünerek geçiriyorum. Annemin sesiyle kendime geldim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 07, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

LEKEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin