Prologue

312 34 12
                                    

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fiction manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, pr events is purely coincedental.

Jennelyn's POV

Hays eto nanaman ang araw ng lunes araw nanaman ng pasok argh nakakairita naman tinatamad pa nga akong pumasok lunes nanaman bakit ganon parang ambilis naman ng panahon

"Jennelynnnnn anong oras na tulog ka pa din buksan mo itong pintuan at bumangon kana." rinig kong sigaw ni mama aga aga ang ingay ingay

"Heto na po babangon na" sigaw ko pabalik

"Dalian mo lumabas kana jan at kumain kana"

"Opo"

Hay nako si mama talaga lagi nalang gayan tuwing umaga sisigaw ng sisigaw baka mamaya magalit pa yung mga kapit bahay namin ng dahil sa ingay nya.

Bumangon ako at niligpit ko muna ang pinaghigaan ko dahil panigurado akong pag nakita to ni mama ng ganyan naku magbubunganga nanaman yon, pagtapos kong maglipit ay pumunta muna ako ng CR dahil naiihi nako, pagkatapos kong umihi ay dumiretso nako sa baba naaamoy ko na ang masarap na agahan yummy bigla akong nagutom dun ah

"oh nanjan kana maupo kana riyan at paghahainan na kita" sabi ni mama at kumuha sya ng plato at pinagsandukan ako

"Ma damihan mo konti" haha bakit ba sabihan niyo na ko na matakaw wala akong pake salagay masarap kumain e.

"Oh kumain ka na jan dalian mo at anong oras na kupad kupad mo talagang bata ka" Talagang to si mama andami pang sinasabi ay sya kakain nako

Hmmm sarap ng ulam namin itlog at pritong hotdog ang taba ng hotdog ah HAHAHA bakit iba ang nasa isip ko oh siguro ikaw den noh. Tiningnan ko kung anong ginagawa ni mama ayun nakita ko sya nag nagwawalis kahit wala naman kalat ewan ko ba jan kay mama napakasipag sya na gumagawa lahat ng gawain namin sa bahay diko nga alam kung sino ang nagmana jan kay mama eh kasi kaming apat na magkakapatid tamad naman kami hmm baka kay papa pero hindi rin masipag din naman si papa ay bahala na tapusin ko na nga tong kinakain ko anong oras na pala.

Pagtapos kong kumain ay dumiretso agad ako ng CR at naligo at habang naliligo ako ewan ko ba kung bakit ganto ako tuwing maliligo nag iimagine ako kung ano na gagawin namin ng mga kaibigan ko mamaya sa school nako miss ko na sila dalawang araw rin kaming hindi nagkita panigurado mga kalokohan nanaman ang gagawin namin.

"JENNELYNNNN DALIAN MO NA ANONG ORAS NA ANG TAGAL MO PANG MALIGO TALAGA KANG BATA KA JUSKO NAGDADASAL KA BA JAN HA!" rinig kong sigaw ni mama galing sa labas ng CR

"OPO MATATAPOS NA PO AKO" sigaw ko pabalik hahaha talagang si mama napaka aware nya sa lahat ng bagay.

narinig kong sumigaw ulit sya "DALIAN MO"

Di na ako sumagot at nagmadali ng maligo. Pagkalabas ko ng CR ay puro tunog ng cellphone ko ang naririnig ko siguro sila Angel na yun, tiningnan ko ang mga chat nila sa GC namin.

"Lyn nakabihis kana?" mikko

"Lyn asan kana paalis palang ako" angel

"Naglalakad nako dalian nyo" isabel

"Paalis palang den ako" ishang

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Feb 08, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

THAT GUYWhere stories live. Discover now