chris: bilinmeyen tamam seninle konuşacağım ama bari adını söyle.
bilinmeyen numara: gün ışığı de bana
chris: gün ışığı.. bir anlamı var mı?
bilinmeyen numara: annem gülüşümün gün ışığı gibi olduğunu söylerdi.
sey ben biraz finali atmayi unutmus olabilirim uzgunum ehehhee neyse iyi okumalarrr (bu kitabi okuyorsaniz nasil dayandiginizi anlamiyorum ama olsun)
tw//suicide(intihar)
titreyen elleriyle telefonu yatağının üstüne bıraktı ve yavaşça yatağından kalktı genç adam. düzgün el yazısıyla yazdığı mektubu da telefonunun yanına bıraktı ve tavana astığı ipin olduğu yere doğru yürüdü. yerdeki taburenin üstüne çıktı ve ipi boynundan geçirip son kez derin bir nefes alarak mırıldandı ''elveda sevgilim.'' Saat tam 11.11'i gösterdiğinde ayağının altındaki tabureyi ittirdi ve kendini boşluğa bıraktı. bu boşluk onu özgürlüğe götürecek boşluktu..
3 saat sonra
genç adam kapının çalmasıyla elindeki telefonu bırakarak koşarak kapıyı açmaya gitti. karşısında gördüğü polis memuruyla içinin karardığını hissetti titrek bir sesle ''buyrun'' dedi ve karşısındaki polisin konuşmasını beklemeye başladı. ''ilk öncelikle başınız sağolsun bay bang, Lee Felix 2 saat önce odasında ölü bulundu odasında bulduğumuz mektubu size vermemiz yazıyordu. buyrun tekrar başınız sağolsun.'' dedi ve mektubu verip hızlı adımlarla geriye dönüp polis aracına ilerledi ve içine binip oradan uzaklaştı. kapıda elinde mektupla kalakalan genç adam ise titreyen elleriyle kapıyı kapatıp yere oturup mektubu açtı ve içinden çıkan mp3'ü ve kağıdı eline aldı. kağıdın üstünde yazığı gibi mp3'ü çalıştırdı ve sessiz odayı suggi'nin hug şarkısı doldurdu. gözleri dolarken kağıdı okumaya başladı ve en sonunda kağıdı yanına bırakarak hıçkırarak ağlamaya başladı.
İkisi de birbirine kavuşamadı belki ama onlar birbirlerini unutmayacaklarından oldukça eminlerdi..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
