Rokiya POV
"Anak may nag hahanap Sayo Sa labas"
Ki aga.aga naman ano naman kaya ang kailangan ng taong to sa labas...
"Opo ma bababa na ako saglit lng po..."
Habang pababa ako naririnig ko ang usapan nila pero d ko masyadong maintindihan para silang mga ewan
"Mag juice ka muna ^_^"
Love is in the air hahaha
"Nako nagabala pa po kayo ginang."
"Neke sege ne hehe :)"
Pa baby pa more..
Eiiiio bagets lng ang peg...
Maisturbo ko nga Muna sila.
"Ehem."
Ayy d parin na tinag
Woooohhh tibay nyo men!!!
"Eheeeemmm!!"
Hay salamat makuha ko naman ang atensyon nilang dalawa
"Ooohh anak andito kana pala asikasuhin mo muna ang bisita mo .... Sa may kusina lng ako"
"Sige po ma... "
Open door sound
(creeeek)
And close door sound
(boooogsh)
At wala na nga si mama
" ammmhh magandang umaga po bakit po pala kayo naparito???"
""Ahhh iha diba isa kang pintor"
Huh??
"Ahh opo bakit po??""
May nilatag syang litrato Sa lamesa
Nang mapadako ang tingin ko doon is a iyong litrato ng isang pamilya masayang pamilya..
"Ano po ang gagawin ko dito"
Ngumiti ito bago ako sagutin
" magbabayad ako kahit magkano... Can you paint it for me.,??."
Parang d nya naman to pamilya ei..
Ayyyy bongga madatong
Yun lng pala yon..
"Sige po ^_^"
"Kapag iha tapos kana Sa pagpinta ihatid mo nalang Sa address na ito"
Sabay bigay sakin ng isang papel namay address
Village ***** street****
Pero bago pa ako makapagsalita nagpaalam na ito Sa akin..
"Mauna na ako iha may pupuntahan pa kasi ako."
"Sige po ingat kayo I hahatid ko nalng Sa address na binigay nyo po""
At ayon umalis na sya
Author:: kapagod mag type at mag Isip :3
BINABASA MO ANG
a twisty path
Romancewhen we say SIMPLE anong pumapasok Sa utak no... walang Arte kung baga inosente pero kapag nagkaisip kana knowing Simple is not really a simple thing or word to say simple is hard also... Sa umpisa lang pala ang simple may kalakip pa pala itong di...
