ამდენი ხნის შემდეგ ისევგარეთ გასვლა ცოტა არიყოს მეშინია. მეშინია რადგან არმინდა ისევ ის სიტყვები გავიგო რაც ადრე. აღარმინდა ვიტირო ამისგამო.
მოკლედ რაცარუნდა იყოს გავედი გარეთ და მივედით აეროპორტში ბევრი ხალხი იყო კორეში დილით ვიქნებით და ისე მაცვია ამ ზაფხულს თითქოს ზამთარი იყოს მხოლოდ სახლში ვიცვამ შორტებს.
მზის ერთ სხივზეც კი უკვე სული მეხუთება. წარმოგიდგენიათ ადამიანი მზის გარეშე ანუ მზე რომ არ უნახავს არ გასულა და არ უბანავია მზეზე არ გარუჯულა ფიფქივით თეთრი ვარ. ყოველთვის მქონდა ფოტოები მაგრამ საკუთარი თვალით ნანახს არაფერი ჯობია.
სხვათაშორის ვხატავ და თანაც კარგათ თითქოს მთელი გულით ნახატია ყველაფერი აღბეჭდილია მთელი ემოციებით აღსავსე ნახატები მაქვს. აი ასე გამოვიყურები საღამოობით დილით კი სხვანაირადდილაობით რაცარუნდა სახლში ვიყო ასე მაცვია სანამ მზე არ ჩავა.
აი ასე კაბით წავედი და შემდეგ თვითმფრინავში გამოვიცვალე.
ვჭამეთ და მერე დავიძინე ძაან მაგარია გეფიცებით ბალიში და ეგარის მიწექი და მიიძინე სავარძელს გადავწევ და ეგარის დაიძინებ აბა ხომ არ გავათენებდი. ყურსასმენები ავიღე და სიმღერები ჩავრთე.
და გადავეშვი სიზმრევის სამყაროში.