ağlamak istiyorum//hyunin

ilk ve son

14.11.2016

Ağlamak istiyorum deli gibi. Hıçkıra hıçkıra ağlamak. Ama yapamıyorum. Ağlayamıyorum. Bir bomba gibiyim. Ne zaman patlayacağım belli değil.

Korkuyorum, her şeyden deli gibi korkuyorum. Her an ağlamaya başlayabilirim. Bugün içimden kaç kez ağlamak geçti de ağlayamadım bilmiyorum.

Gözlerimden ufak bir yaş bile damlamıyor. Ne ara bu kadar duygusuz oldum ben, bilmiyorum. Sakinleşmem gerek, nefes almalıyım. Gidiyorum, çıkıyorum evden.

14.11.2017

İşte o gün. Seninle karşılaştığım zaman aslında olanlar. O karşılaşma benim için çok şey ifade ediyordu gelinciğim. İlk defa birinin sıcaklığını hissetmiştim, yorganım olmamıştı beni ısıtan. İlk defa birinin sevgisini hissetmiştim, bunu bir şeye benzetemiyorum, gelincik.

Gözlerimden dökülmeyen yaşları; sen döküyordun, benim için. Gerçekten buna değer miydim? Değermişim. Öyle dedin gelinciğim. Seni çok seviyorum, bunu bil ki biliyorsun zaten ama ben ölsem bile hiç unutma.

İşte çağırıyorsun beni, yukardaki eski yazıdan bir yıl sonra. Yine senin yanındayım, hep olacağım. Seni çok seviyorum, gelinciğim.

-Çöl Tilki'n.