Life Decision

CHAPTER 1.

Author's POV.

    Its already 5:30 am. Nathalie is already woke up since he need to prepare for her school. She slowly stand up to stretch her body and go downstairs to eat. Well before he wake up, her mother always prepared her food already. And Nathalie's father is now still sleeping.

Nathalie eat quietly while her mother staring at her silently.

After a minute ago her mother go to their kitchen to get something.

Nathalie is now done to eat and she go to the bathroom to take a bath.

After on, Nathalie is now ready to go to school.

" Alis na ako ma"
      Nathalie said hahawakan na sana niya ang pinto pero bigla nag salita ang kaniyang ina..

"I prepared pancakes for you Anak, I hope you will eat it. I will give you an extra allowance tomorrow"
  Sinabi ng kaniyang ina habang nakangiti.

but he just took his pancakes and forced a smile. Nakayuko siya ng umalis.

her mother felt a little heartbroken because of Nathalie's behavior.

Hindi niya alam kung ano ang kulang nila kay Nathalie.
Hindi nila alam ang pagkakamali nila kay Nathalie.

Hindi namalayan ng ina ni Nathalie na nakasilip na pala ang papa ni Nathalie.
Pinuntahan ng papa ni Nathalie ang ina ni Nathalie at niyakap ito.
Di maiwasang umiyak ng mama ni Nathalie. Her mother wants to see Nathalie's smile again.He wants to hear the word "I LOVE YOU" again from Nathalie.
Nauunawaan ng tatay ni Nathalie ang nararamdaman ng nanay ni Nathalie dahil ganun din ito dito at siguradong pati sa mga kapatid ni Nathalie.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Habang naglalakad si Nathalie papuntang school May biglang umakbay sa kanya..

NATHALIE'S POV.

"HI NATHIE!!"
      Hayss ano batong si mecha pano ba siya nakasunod sakin? Close ba kami at kung makaakbay siya sakin.
Ano ba gagawin ko!!.

Tinanggal ko nalang ang pagkakaakbay niya sakin at sinabing..

"Ano ba?!!!!! Close ba tayo? Kilala ko lang pangngalan mo dahil sa pangungulit mo pero di tayo close!!"
  Medyo galit na sabi ko sakanya. Bigla naman nawala ang ngiti sa kanyang labi. Bakit ba siya sunod ng sunod sa akin? Wala ba siyang matinong kaibigan? Eh mukha namang freindly siya! Hays ewan ko ba.
Di ko na siya muling tiningnan at patuloy na naglakad papuntang school.

.

.

.

It's recess time and pumunta ako sa canteen at umupo sa favorite table ko.
I realised that I have pancakes from my mother. And I taste it, it's very delicious and I remembered something..

FLASHBACK

AUTHOR'S POV.

Nathalie is just 8 yrs. old and she is  making a pancakes with her mom. Nathalie is very playful that time
Naisip ni Nathalie na lagyan ng icing sa mukha ang mother niya.

Her mother shocked and ang saya nila habang naglalagayan sila ng icing sa mukha nila.
At nung may narinig silang May nagbukas ng pinto ay napa silip sila..
Ito ay ang papa ni Nathalie.
Nagtaka at natawa ang papa ni Nathalie sa mga mukha nila mag-nanay.

"What are you two doing HAHAHAHA"
      The father laugh to them.

Nag lakad ang mag ina papunta sa  papa ni Nathalie at sinalubong ng paglagay ng ICING SA MUKHA!!

tumakbo ang mag-nanay dahil hinahabol sila ng papa ni Nathalie.

That day was very memorable day.

Back to Nathalie..

NATHALIE'S POV

"Hayss.. I miss that day"
     Weytt. Bakit ko sinabi yan?

"Ginusto mo yang decision mo. Di mo iniisip nang mabuti ang desisyon mo sa buhay. And decision mo ay mapag isa at maging salbahe diba? Kaya tiisin mo dahil that's your decision or your choice!!!"
   
       (A/n: Inisip/sinabi ni Nathalie sa kanyang sarili.)

.
.
.

Nagulat ako dahil biglang May umurong ng upuan....
Hay nako si mecha nanaman bakit ba ang kulit nento?

"Hi Nathalie sorry kung nagulat kita kanina ah di ko talaga sinasadya. Gusto lang nmn kitang maging kaibigan at gusto den kitang tulungan maging masaya, nakikita ko kasi na ang lungkot lungkot mo, ang ganda mo sana pero lagi kang nakasimangot, sayang ganda mo HEHE."
          Sabi niya sa akin. But why she need to do it to me? Is she didn't tired? I think this time kailangan ko maging kalmado...

"Di ka ba napapagod o mapapagod?
Bakit ba ako ang gusto mo maging kaibigan eh ang daming mga students dito sa school and mas worth it pa kasama, pede mo naman silang kaibiganin noh!."
     Sabi ko.. I feel like gusto ko na den siyang maging kaibigan, weytt bumabait ba ako? hehe

"Nathalie, why you always choose to be alone? It's happy to be happy.
Why you can't try to be happy?
We need to enjoy our life because life is short right?. I know you are smart, sorry for saying this but it's better if you are kind too, you can still change."
          Mecha said to me. She is very ideal freind. She is so caring and kind. I think gusto ko na din siya maging kaibigan..

"I'm sorry mecha but I don't know, di ko iniisip nang mabuti mga desisyon ko sa buhay. Well thank you and now handa na akong maging kaibigan ka"
      Sabi ko...

.

.

.

.

-end of chapter