Barış ceketini ve gitarını alıp bu gece şarkı söyleyeceği mekana gitmek için dışarı çıktı. Çok uzakta değildi o yüzden yürüyerek gitmeye karar verdi. Kulaklıklarını takıp etraftaki hiçbir şeyi duymadan yarım saat yürümek ona iyi gelecekti. O sırada telefonuna gelen bildirim sesiyle gözlerini devirdi
"Yarım saat rahat yok mu be" dedi
Bilinmeyen numara: Nereye gelmem gerektiğini söylemedin bebeğim
Barış:Barışı tercih ederim
Barış: Okulun ordaki kafe doğum günü mü ne varmış onun için parti veriyorlar
Barış: Saat 6' da.
Bilinmeyen numara: Ben nasıl gelcem peki davetli değilim?
Barış: Barışın davetlisiyim de sorun olmaz .d
Barış: Büyük bir parti eminim çok kişi gelecektir.
Bilinmeyen numara: Ama
Barış:Ama?
Bilinmeyen numara : Yani senin karşına çıkmaya hazır değilim bu şekilde beni bulabilirsin.
Barış: Seni bulmak için uğraşmayacağım.
Barış:İstemiyorsan gelmeyebilirsin sıkıntı yok.
Bilinmeyen numara: Tamam peki geleceğim.
Barış: Sen bilirsin.
Son mesajı yazdığında yüzündeki pis sırıtmayla telefonu cebine attı. Bu iş bu kadardı. Aslında bu bir doğum günü partisi değildi. Daha önceden çalıştığı bardaki bir grubun partisiydi ve en önemli grubun tamamı erkekti. O kapıdan girdiğinde Barış onu bulmak için uğraşmış olmayacaktı.
