"Ömür hanım... gelmiyorsun, gitmiyorsun
Sesin yok, yüzün yok
Canımın ilmekleri arasında bir ishak kuşu
Sabahlar çiy düşmüş uykusuzluk
Sabahlar gözyaşı lambalarından bir sokak
Uzağın yok, yakının yok
Bir senden yapılmış odalarda
Seni seviyorum
Ey sözüme merhametler bağışlayan kadın
Hatıran bütün pencerelerin baktığı yol
Hatıran insan olmanın sonsuz harfleri"