Gönül yorgun düştüğünde, yürek dilsiz kalır.
Efkarın demir attığı liman yürektir.
Etrafım çok kalabalık ama hepsi merhabalık.
Yüreğiyle gelmeyen bahanesiyle gelir.
Tespih gibi oldu acılarım çektikçe başa dönüyorum.
Gönlüm deniz değil ki efkarım sahile vursun.
Bazen susmak gerekiyor acı dolu hayatı anlamak için.
Bazen gözlerden yaş akmaz kalp ağlar sadece.
Kabullenmek kendi mezarına toprak atmak gibidir bazen.
Gidecek yerin kalmadığında zoruna gider hayat
