bazen onca şeyi arkanızda bırakmanız gerekir . her ne kadar çok güzel şeyler de yaşasanız , psikolojik olarak hayatta kalmanız için herşeyi geride bırakmanız . ben de öyle yaptım . birbirimizi sevgiyle büyütüğümüz insanları bile geri de bırakarak . o kadar güzel şey bıraktım ki ardımda ..
onca his onca insan onca yaşanmışlık . bunun bana çok zarar vereceğini hatta bir daha hiçbir şey hissetmeyeceğimi düşünmüştüm . ama inanın ki öyle olmadı . günlerdir düşünüyorum . tüm olan bitenleri herşeyi , hayatımı . şu an o kadar mutluyum ki . yeni arkadaşlar edindim . en önemlisi gerçekten kim(ler)e değer vereceğimi seçmeye başladım . ingilizce öğrenmeye başladım . hatta kendime stilist bile yaptım hdhdskdfjnksjddnjsjn . (canım arkadaşım adem) şehir dışından bir sürü arkadaş edindim , yeni sertab erener müzikleri keşfettim . daha onlarca şey öğrendim . kendimi tanımaya başladım . eskiden sadece başka insanların hislerini hissetmeye çalışırdım ama artık kendi hislerimi de gerçekten hissedebilmeye başladım . 5 tane kedi bakmaya başladım ( 2 si gitti )
2 tane yavru kaldı ve anneleri ara sıra yanımıza uğruyor .
o kadar güzellerki ..
öylece geçiyor hayatım şimdilerde . ve inanır mısınız çok mutluyum . herşeyi geride bırakmak en doğrusuymuş .
