**3**

0 0 0
                                    

Annemlerin gelmesine bir yarım saat vardı,babam mesaj atmıştı.
Hemen hemen herşey tamam'dı son kes baktım,hediyeler tamam,pasta tamam,süslemeler tamam, afiş tamam,son anda aile albümünden bir kaç hepimizin fotoğrafını çıkarmıştım ve kolaj yapmıştım,neden mi bu kadar hazırlık yaptım? Çünkü bugün hem anneler günü hemde annemin doğum günü,anneannem işini  biliyor ,ardından herşey tamam di, saate baktım,  beş dakikaya gelirlerdi,bende o sıra yemek yedim,babam annemi ve kardeşimi yemeğe götürmüştü zaten,birkaç şey atıştırdım dolaptan ardından etrafı düzenlediğim sırada kapı kilidi sesi geldi ,her yer tamamdı bende öyleyse gazamız mübarek olsun, tamamdım ,kapı açılır açılmaz içeri gittim,ardından ışık kapalıydı zaten,annem içeri doğru geldi,ışığı açtı ve hep beraber  Aynı anda " iyiki doğdun anne anneler günün kutlu olsunn" demiştim babam" iyiki doğdun karıcım anneler günün kutlu olsun " demişti kardeşim,can birşeyler söylüyordu fakat ben bebekçe bilmiyordum kii,anneme baktım gözleri dolmuştu,yanına gittim ve " ama yapma böyle anne,bugün kutlamak için var ağlamak için değil,hadi sil o inci göz yaşlarını , güldür şu dudaklarını" diyip iki elimdeki işaret parmaklarımı  annemin dudaklarının yanına koydum ,böyle sırıtıyormuş gibi görünüyordu fakat yalan olduğu anlaşılıyordu " anne ,sen gülünce güzelsin böyle yalan gülücükler bir işe yaramaz ki hadi gülümse" dedim sırıtarak oda gülümsedi babama baktım can ile bana bakıyordu ve oda mutluydu,fakat bendeki mutluluk gerçek gibi fakat,yalancı bir tebessümdü, çünkü belki benim şuanki annem gerçek deildi,yani annem öz annem deildi , fakat öz annem olucak kadar bana benzer,ve öz annem olucak kadar iyi biriydi,evet ailem öz değildi,gerçek ailemde allah bilir nerde beni şuanki anne ve babamın kapısına koyup gitmişler ,fakat eminimki suanki ailem benim ailem ,buna eminim,fakat şu bana kağıt gönderen kişiyi merak ediyorum. Çünkü yani ilk defa kağıt aldım birde merak duygusu ile karışınca ortaya garip bir hâl çıkıyor," kızım hadi pasta kesicez" dedi babam ve herzamanki düşüncelerimden çıkıp tebessüm ederek oraya doğru ilerledim,..pastayı kesmiştik,tâki can eline yüzüne bulaştırana kadar anneme de şuan yukarıda onun üstünü değiştiriyor,bende yardim lazımmı diye sorunca hayır demişti,pasta hâlâ vardı,ve deli gibi pasta düşkünüydüm,fakat annemi beklemeye karar vermiştik babamla bende okul hakkında konuşuyorduk,ara sıra onada soruyordum aklımda kalanları ve bence hocadan daha iyi anlatıyordu..annem gelmişti,pastayı yemiştik fakat bu seferde ben her yerimi mahvetmiştim annemde babam ile gülüyordu can bile gülüyordu, kalkıp odama gittim ve elbisemi değiştirdim ,fakat yatağın üstündeki  zarf ve kutu dikkatimi çekti ,benmi koydum diye hatırlama çalıştım ama yok, ben koymadım ki,gidip zarfı aldım ve kutuyu da açtım,kutuda bir cam küre içinde bir melek ve bir kitap kapağındada bir melek, ardından zarfı açtım,ve okumaya başladım..

Ay tenli kızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin