"Öndeki arabayı takip et." Taksici bana garip bir bakış atıp, arabayı çalıştırdı.
"Sence nereye gidecek?" Güneş gözlüğümü burnuma kadar indirip, Selem'e baktım.
Sesimi mafya babaları gibi kalınlaştırıp, "göreceğiz" dedim. Ellerimle gözlüklerimi yine gözlerime doğru ittirdim.
"Nereye giderse gitsin. Onu bulduğumda anasından emdiği sütü burnundan getiriceğim. Bize malları vermemek de neymiş. Belimdeki silahla öldüreceğim o pezevengi." Gülmemek için dudaklarımı kemirirken Selem'e baktım. Gözleriyle önümüzdeki arabayı takip ediyordu. Selem'le ben evde sıkılırken aklımıza böyle malca şey yapmak gelmişti.Daha doğrusu fikir bende çıkmıştı. Selem'de ekşınlı olduğu için kabul etmişti. Gözümüze bir araba kestircektik, arkadan gelen taksiye atlayıp, o arabayı takip ettircektik. Bir filmde görmüştüm. Baya ekşınlıydı ve biz bunu yapmak için fazla sıkılmıştık.
Taksiciyle aynada göz göze geldiğimizde gözlüklerimi tekrar burnuma kadar indirip, gözlerine baktım. "Ne vardı?"
Otuzlarında olan taksici bir şey demeden önüne dönünce kaşlarımı çatıp, arkama yaslandım. Şahsen ben taksicinin yerinde olsam bende o şekilde bakardım. Kafama kamufle olmak için geçirdiğim çiçek desenli masa örtüsü ve gözlerime takmama rağmen ağzımı da kapatabilen gözlükle eminim ki harika(!) görünüyordum.
"Şu müziğin sesini kısar mısınız?" Adam, Selem'i ikiletmeden radyodaki saçma müziğin sesini azıcık kısıp, yeniden iki eliyle direksiyonu tuttu. "Azıcık daha lütfen" Adam yine bir şey demeden azıcık müziğin sesini kısıp, iki elini direksiyona koydu. Radyodaki ses yok denilicek kadar azalmıştı.
Selem "biraz daha" dediğinde adam sert bir şekilde radyoyu kapattı. "Teşekkürler"
Selem rahatlamış bir şekilde ellerini kucağında birleştirip, arkasına yaslandı. Selem çocukluktan beri benim en yakın arkadaşımdı. Hatta benim kardeşimdi. Benden daha güzeldi. Benden daha fazla sosyal. Benden daha fazla arkadaşı vardı. Bu şekilde sıralayabileceğim bir sürü şey vardı.
Bende asosyal olarak adlandırdığımız o kesimin içindeydim. Tüm gün elimde bilgisayarla oturabilen bir insandım. Ailem gelip uyarmasa belki de günlerce haraket etmeden elimde bilgisayarla otururdum.
"Sol tarafa geçeyim mi? Ordan daha güzel çıkıyorum." Selem başını yana çevirmiş, bana poz vererek bakıyordu.
Gözlerimi devirdim. Tam cevap vereceğim sırada ön kapının açılmasıyla bakışlarımı oraya çevirdim. Taksici adam dışarı çıkmış koşuyordu.
"Nereye gidiyor bu be?" Selem düşündüğüm soruyu dile getirince bir şeyler mırıldanıp kapıyı açıp, dışarı baktım.
Karakol mu?
"Yakalayın bu kızları. Mafya çetesi bunlar." Gözlerimi kocaman açarak Selem'e döndüm hızlıca. O da şaşırmış bir şekilde bakıyordu bana. Dudağını yalayıp, başını salladı.
"Boku yedik."
