Sterek

29. Bölüm

-Bunu ona nasıl yaparsın, seni seven kalbi nasıl kırarsın, senin yaptığın şeye benim midem bulanıyor. Senin yerine ben utanıyorum.

-Scott-

-Derek sus hala aklım almıyor o karşımda ağlarken hala senin adını sayıklıyordu. Seninle evlat edinme hayalleri kurmuştu. Sen...sen ona nasıl vurursun?

-İsteyerek olmadı.

-Yanlışlıkla elin mi çarptı Derek? Stiles'ın dudağı patlamış.

-Ne? O iyi mi?

-Bir de soruyor musun?

Scott hızlı adımlarla kapıya yöneldi, dışarı çıktı. Derek bir kez daha kapının sesiyle ve boğazına takılan  düğümle baş başa kaldı.

Scott eve girdiğinde mutfaktan şarkının ve şarkıya eşlik eden Stiles'ın sesi geliyordu. Yavaşça mutfağa adımladı kapıdan içeri kafasını uzattı. Stiles elinde olan bir kabın içindekileri karıştırırken bir yandan da sarhoş gibi dans ediyordu.

Menak em aşkharum arants kez
(Yalnızım bu dünyada sensiz)

Tençum e im sirtı miayn kez,
(Gönlümün arzusu tek sensin)

Lur tancvum e hokis, ari tes,
(Ruhum sessiz, acı çekiyor)

Ari tes, ari tes
(Gel de gör, gel de gör)

Scott Stiles'ı izlemeyi bırakıp mutfağa girdi.

-Stiles?

Stiles Scott'ı gördüğünde işaret parmağını kaldırıp beklemesini söyledi. Gidip son ses çalan şarkıyı kapatıp tekrar mutfağa geldi.

-Hoşgeldin Scottie nerelerdeydin.

-Derek'in yanında.

Stiles'ın yüzü düştü.

-Ee nasıl?

-Çok kötü.

Stiles sinirli bir şekilde Scott'a döndü Scott yere bakıyordu. Stiles tekrar önüne döndü

"Sanki ben ona vurdum kötü olacak neyi var acaba?"

-Ne dedin?

-Sen otur ben de geliyorum dedim.

-Çok inandırıcıydı...Gidiyorum.

Stiles'ın yaptığı kurabiyeleri yedikten sonra Stiles yatmaya gitmişti. Kendini çok yorgun hissediyordu bu yüzden uyuması uzun sürmedi.

Gece Stiles üşüyerek uyandı. Üstünden attığı yorganı alıp ağzına kadar çekti. Uyandıktan sonra bir daha uyuyamadı sadece izledi. Her yeri gözüyle taradı. Sonra daha fazla dayanamayıp ışığı açtı ve eline bir defter aldı. Çizim yapmayı severdi her ne kadar çizdiği şeyler güzel olmasa da severdi. Yatağına tekrar oturunca lambanın ışığı titredi. Lamba da titreyen ışık üşüyor...

Derek:
Önümde duran ikizlere tekrar baktım bir kere bile ikisi birden ayrılmamışlardı karşımdan.

"Hadi Derek anlatsana neler oldu"

"Lütfen... Beni yalnız bırakın"

Üstüme hırkamı alıp dışarı çıktım.Biraz yürüyüp hava alacaktım. Ayaklarım doğal olarak beni Scott'ın evine yöneltti. Stiles onda kalacaktı bunu biliyordum.
Hala karşısına çıkabileceğim bir yüzümün olmasına şaşırıyordum ama dayanamıyordum.