kalemini eline son kez aldı kız, dayanamıyordu artık. canı çok acıyordu, içindekilerin hepsini bu koca deftere dökememişti belki ama rahatlamış da hissetmiyordu. kalbindeki yük giderek ağırlaşıyordu, bu hayatı neden hak etmişti ki? acılar içinde yaşamaktansa diye geçirdi içinden. gözyaşlarını defter sayfalarına akıttı bir süre, yeniden bir cesaret geldi ve içinden geçen her şeyi yazmayı denedi. çabalamak da bir şeyin göstergesiydi sonuçta değil mi? montunu üzerine geçirip yağan yağmura aldanmadan çıktı evinden. ezbere bildiği yollardan ilerlerken sonunda hedefine vardığını gözüne çarpan kırmızı kapılı binadan anladı. yavaş yavaş, bıkkın bir şekilde çıkıyordu merdivenlerden. tanıdık kapının önüne geldiğinde elindeki koca defteri bıraktı, yaptıklarını bir kez daha geçirdi aklından. zili çalmasının ardından hızlıca indi merdivenlerden. kırmızı kapıya dayanıp camdan bakan kızın içeriye girmesini bekledi. yeniden evine doğru gidiyordu, son kez. son defa bu yollardan yürüdüğünü aklından geçirince gülümsedi burukça, hayat ne adaletsizdi öyle değil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mermaid.
Non-Fictionskott, mermaid şarkısından esinlenilmiştir. ©kafamdakikelebekler start: september finish: february
