Gdy zapadam w sen... ~Five Hargreeves

#1

- Czy ty mnie słuchasz czy kompletnie mnie juz olewasz dla tych literek na papierze?- Dziewczyna podniosła oczy znad książka i spojrzała na przyjaciela błagalnie. Chłopak uśmiechał się wiedząc że ta jednak go słucha.

- Słucham cie ale proszę daj mi dokończyć ten rozdział, robi się naprawdę ciekawie - Powiedziała blondynka wracając do czytania. Myślała że dane jej będzie doczytać chociaż jedno zdanie, niestety dzwonek na lekcje przeszkodził jej w tym.

- Jak widzę dzwonek uważa tak samo jak ja. - Powiedział chłopak i chwycił dziewczynę pod ramie i razem ruszyli do sali od matematyki. Lekcje strasznie się dłużyły Stacy, myślała tylko o nie książce której nie dane było jej dokończyć. Po 45 minutach które wydawały się być 45 latami nareszcie usłyszała ukochany dźwięk. Była to ostatnia lekcja wiec wiedziała że nie musi się bac o ponowne brutalne przerwanie czytania.

- Naprawdę nigdy się z nią nie rostajesz - Matt dogonil Stacy ktora juz myślała że uda jej sie uwolnić od męczącego przyjaciela. - Nie słyszałeś ze ksiazka to najlepszy przyjaciel człowieka? Powinieneś sam spróbować cos przeczytać, a poza tym to nie twoj autobus? - Blond wlosa uśmiechnęła się do bruneta wskazując broda na przyjeżdżający autobus.

- Uważaj bo bede zazdrosny. - Z udawana obraza Matt wsiadł do autobusu a Stay poszla dalej czytając książkę.

- Kochanie jak dobrze cie widzieć, siadaj zaraz podam obiad. - Gdy tylko przekroczyła próg drzwi od razu usłyszała radosny śmiech mamy, była to piekna szatynka o pięknych niebieskich oczach. Była jej najlepszą i jedyna przyjaciółką, ufała jej jak nikomu to ona była z nią kiedy każdy odwrócił się od niej po akcji na balu... ale to na inny rozdział.

- Juz ide mamo, zostawie tylko plecak i umyje ręce. - Odkrzyknęła w stronę kuchni. Po skończonym obiedzie pomogła mamie zmyć naczynia i wrocila do siebie. Postanowiła się na chwila położyć, gdy tylko zamknęła oczy poczuła dziwne mrowienie a po chwili zimne powietrze delikatnie muskalo jej twarz. Gdy wstala z ust wydobyło jej sie tylko jedno.

- Co sie do cholery dzieje...!