MERHABA ben GÜNEŞ 18 yaşındaydım kendimi hiç sewmiyordum açıkçası çok içe kapanık ve hiç arkadaşım hiç erkek arkadaşım olmamıştı gerçiği bana aşkı sorsanız benden çok uzak dursun çunkü aşkın olduğuna inanmıyordum karşımı da öyle biri çıkmadığına göre aşk bnece çok saçma ve olmamaması gereken aptalca bir duygu tabi bunlar benim açımdan herkez benim gibi düşünmeyenilir .bu yüzden evden okula okuldan eve böyle geçiyordu günüm bursluk sınavına girmiştim annemle o günün açıklamasını çoook istiyordum tabi çok da umutluydum çünkü annem hic kendini düşünmeden bütün hayatını bana adamıştı ve benim icin en iyi şeylerin olmasını isterdi tabi bende istiyordum çunkü bursu kazanırsam bu zengin züpelerin gitiği okula gidecektim ve okulu yani iyo bir mesleğe sahip olursam annem ile bu çöplükten kurtulacaktı tabi bunlar umutu umarim bunlar gerçekleşir .
çukurun dibinde olan ama tatlı bir evimiz vardı annem biz yaşıyorduk annem ve babam ben daha küçük yaşta iken ayrılmışlardı tabi bunu annem bana ne kadar anlatmasa ben annemi çok zorladığım annem de anlatı ben daha küçüken babam ve annem görücü usulü bir evlilik yapmıştı annem tabi istememiş ama hani bir şekilde gün geçtikçe annem babama aşık olmuş ee zaten aşık olmayipta ne yapacakti ki babam annemi hiç ama hiç sewmemisti halada sewmiyordu ama babamı küçük yaşta tek gördüm onu da pek hatırlıyorum diyemem açıkça söylemek gerekirse annem babama hala aşıktı tani bunlar eski de kaldı taki o gün ayşe teyzenin babamı başka bir kadınla görene kadar artık babamın ismini duymaya tahmül edemiyordu haklıydı açıkçası babam annemden boşanır boşanmaz başka bir kadınla evlenmişti .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK
Teen FictionSizce aşka inanmalımiyim yoksa kendimi kandırıyordum hiç aama hiç bilmiyordum bakalim bu yolculukta bereber gidicez ve aşkın gerçek olup olmadığını görecektik hadi başlayalim arkadaşım ♥️ NOT=GÜZEL YADA KÖTÜ YADA BÖYLE OLSAYDİ DEDIGINIZ YERLER VARSA...