BİR SONBAHAR HAFTASI
Yine geldi nefes alamadığım, zihnimi zehirleyip kanatan o gün. Her yıl gelmesine lanet okuduğum, şimdi ki kişiliğimi ilmik ilmik dokuyan, duygularımı yitirmemin yalnızca bir kaç dakikayı aldığı meçhul gün.
Bir sonbahar haftası, yedi gün boyunca istisnasız her yıl kara bulutların çöktüğü, yağmur ve şimşeklerin kendini gösterdiği, kimisine göre normal, kimisine göre can sıkıcı hafta.
Sanki o gün akıttığımız kanların, duyguların, korkunun akıp gitmesi için ağlayan bulutlar. Onun yanında da en yakın dostu çığlıklarımızı örtmek için gelen şimşekler. Ailemi kaybetmemin, aklım yerinde olmasına rağmen; delilerin olduğu bir hastaneye kapatılmamın, adımı ve soyadımı kaybetmemin, benliğimin ölmesinin, yaşayan bir ölü olmamın tek nedeni olan hafta. Bilmiyorum, duydunuz mu? Yıllarca aranan bir katil, aile katliamı olan, haber manşetlerine "Busan Aile Katliamı" diye geçen, okuyanın boğazının düğümlendiği, gazeteci ve polis teşkilatında itinayla işlenen ve bu konularda öğrenim gören herkesin yazdığı, okuduğu ve merak ettiği trajedi. İlginçtir ki bilinen, yazılan, okunan, anlatılan her şeyin yalnızca gecenin bir kısmını içermesi bile insanlara korkuyu aşılamaya yetmişti. trajedinin kaynağına davet edildiniz. Kabul ederseniz tanışmak isterim. Memnun oldum;
Ben trajedinin ta kendisi Kim Eun Byeol.
Şuan olduğum kişi ise achlys.
achyls: ölümden sonra gözlerin bulutlanmasının, ebedi gecenin ve zehirin ilkel tanrıçası.
Umuyorum güzel bir hikaye ortaya çıkartırım açıkçası daha önce hiç denemedim yazmayı ve bu ilk o yüzden bu bilinçle okumanızı öneriyorum şimdiden teşekkürler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bitter Cries of Autumn Evening
FanfictionBir sonbahar akşamı ve haftası. Duyulmayan acı çığlıklara ev sahipliği yapan büyük bir aile trajedisi ve tükenmiş bir kız. Bir de bu yolda onu bulması için zorlanan bir dedektif.
