ELTADIA

CHAPTER 1

Ana's pov

"aray ano ba!!!" i scream because someone hit me na naging dahilan ng paghulog ko pati ng papel ko argghhhh!!

"tsk...tanga" he said

"hoy!! anong tanga! ang kapal mo, ikaw nga yung nakabangga sakin!" tumingin lang sya na parang walang emosyon at umalis?! pasalamat sya gwapo sya hmp! pero pwe! "badtrip! kala mo kung sino!"

ano ba yan ang pangit na nga ng panaginip ko, tapos ganto pa hays. makapasok na nga lang.

-in school-

"ana! you're late!" sabi ng guro ko na napakasungit porket mag me menopause na.

"sorry ma'am, di na po mauulit." umupo na ako sa bandang bintana salikod para walang makapansin sakin hahah wala nga palang nakakapansin sakin :(

"okay class..." dumaan ang ilang subjects pero walang pumasok sa isip ko, i feel like i don't belong here, i know that i don't, i just need to find a way...

"Ana, are you with us?"

"ay yeah ma'am, ano po ulit yung tanong nyo?" lagot sana madali lang

"ang tanong ko ay, what is science?" i'm not sure kung tama ba yung nasa isip ko

"naku ma'am di po ata nakikinig yang si ana HAHAhHA" kantyaw ng aking kaklase na alex at pagkasabay nito ang pagkabato nito saakin ng papel pati ng kanyang mga kaibigan

"that's enough class" *riiiinnnggg* sakto tapos na ang klase, i run as fast as i can, where no one can see my teers, where no one can see that i'm weak.

ala sais na, kailangan ko ng umuwi mayayari ako kay tyang ami.

"nasaan na ba yung batang yun! di pa naluluto yung ulam pati yung mga kalat di pa nallinis!!" patay yare na naman ako neto.

"tyang, andito na po ako, pasensya na po nalate po ako ng uwi" sabi ko at mas lalo akong kinabahan ng lumapit na sya

*batok* "kung saan saan ka nagsusuot bata ka! pagluto mo kami pagkain dun, bilis at pagkatapos linisin mo yung kusina pati yung sala, may bisita ako bukas!!"

pagkatapos ko lutuin yung adobo agad kung kinuha yung walis at naglinis ng bahay at pumunta sa aking kwarto. kung nandito lang sana si tiedi sana masaya buhay ko at hindi ko mararanasan to. i cry till i fell asleep 

-next day-

i woke up because someone pinch my nose. pag mulat ng aking mata nagulat ako sa aking nakita "argghhhh!!! sino ka?!!!" may isang maliit na...TAO??? 

"ako si harriet ang iyong tagapangalaga." nakakapagsalita? malamang tinanong ko pero wait baka panaginip lang ito? i go back to bed and try to sleep again but someone pinch my nose again. 

"bakit bumalik ka sapagtulog?  mayayari ka na naman dun sa tagalupang masungit" i open my eyes na parang gulat gulat dahil sa kanyang sinabi

"pano...pano mo nalaman? sino ka ba talaga" now i realised that this is isn't a dream and it's true as in true na true

"ako si harriet ang iyong tagapangalaga, ako ang prinsesa ng mga twinkies at ako'y nautusan na samahan ka at iguide ka sa mundo ng eltadia" eltadia?

"na bubuang ka na ba? eltadia? anong pinagsasabi mo?" 

"sumama ka sakin at dadalhin kita sa lugar kung saan ka talaga nababagay." so di ako nababagay dito? oo siguro nga pero

"pano ang school ko? pano ang tyang ko?" 

"di sila ang tunay mong pamilya at may paaralan doon kung saan ka nararapat" 

"ana!! tanghali na! napakabatugan mong bata ka!" si tyang yun  tyak at yari na naman ako.

"kailangan ko ng lumabas, mayayari na namn ako kay tyang ami" 

"sandali, mamayang gabi bago mag sapit ang alas dose ikaw ay sumama sakin at dadlahin kita sa lugar kung saan ka nababagay"

"o sya bahala na"

-in school-

di mawala sa isip ko ang sinabi nung maliit na tao na yun ay may pakpak sya baka tinker bell ang peg hahha pero ano nga ba ulit ang pangalan niya? ahhmm... ayun harriet,kung totoo man ang sinasabi nya salamat sapagkat makakaalis na ako dito sa lugar na ito at sana nababagay ako dun.

"hoy rainbow head with eyeglasses!! freaak! tanggalin mo na yang wig mo you look pathetic!"

may rainbow highlights ako,i mean not really rainbow pero may times na red higlights ang nagiging hair ko or blue and i wear sunglasses para ma itago ang mata ko, this eyeglasess was given by my mom. 

"argghh.." someone pulled my hair 

"di ka nababagy dito you little freak!!" at yung iba pinagbabato ako, alam ko naman eh peo bakit ako ginaganito wala naman akong ginagawang mali and then someone slap me hard that made me scream

"waahhh!!"  biglang nagtumbahan ang mga lamesa sa cafeteria at nagsitalsikan ang mga estudyante na nambubully saakin. i was shoked because of what happened so i run as fast as i can and  realised that harriet is right i don't belong here...

-at home-

buti na lang at nasa trabaho pa si tyang i go to my room and find tinker bell

"hey little, nandyan ka pa ba? tinker bell are you there?" ha? tinker bell ba pangalan nun?

"harriet ang pangalan ko, bingi ka ba o sadyang makakalimutin lang?" aba nang insulto pa 

"tinker bell or harriet or ano pa name mo. okay? i just want to leave and go to the place that you want me to go" i don't belong here at alam ko yun una pa lang, di lang ito ang unang beses na nagyari to, palipat lipat ako ng school dahil sa pangyayareng katulad ng kaninang nangyari sa school until my mom died

"don't be sad, i'm here to help you" she said " pack the things you need and we will go"

kinuha ko ang konting damit ko maging ang aking kwintas na regalo saakin ni ina nung ako'y mag 15 and now... i'm truning 16 kasabay ng death anniversary ng aking ina.

"let's go"  sinundan ko siya hanggang mapunta kami magubat na daan? "wait...bakit nandito tayo?"

"dito ang daan papuntang eltadia" daan? eh puro puno lang ang nakapaligid dito paanong magiging daan ito?

"wag kang mag alala, dyan sa pader na yan, makakapasok ka kung isa kang eltadian.  halika" pumasok siya? at ako ay naiwan dito na tulala. should i enter now? pano pag nauntog ako? edi hindi din ako pwede dito? hay nako kaya ko to. habang palap[it ako sa pader kinakabahan ako baka mauntog lang ako o... ayan tanga nadapa tuloy ako... pagtingin ko 

"tagal mo naman," si harriet? omg ang ganda...

.

.

.

.

.

.

---------

Warning!!!!! : mabagal mag update si author, kaya maghintay ka!! if may wrong grammar ako  hahaha sorry na tao lang pero okay na yan atleasst naintindihan mo. charooooot Peaceee tayo dyan hahahahahahahahaha