Laura

Chapter 6

LAURA

CHAPTER 6

LORENZO POV

Nakita ko siyang lumabsa ng kwarto papunta sa dalampasigan nakita ko din ang lalaki na papapit sa kanya. Sino naman ang hayop na iyun. Bigla nalang hinila sa braso si Laura halos lipadin ko ang pag baba at patakbo ako pumupunta sa kina ruruunan nila ngayon.. Hayop ka! Malakas na suntok sa puno ng tenga ang ibinigay ko kaya nawalan agad siya ng malay! Tinulungan ko si Laura na napahiga sa buhangin ay inalalayan ko.
Bigla nalang siyang humagulgul ng iyak. I am sorry! Wag ka mag alala simula ngayon ipagtanggol na kita. Niyakap ko siya humagulgul siya sa dibdib ko rinig ko ang tibok ng puso niya at puso ko pang sabay ang tibok. 
Tahanan na laura.. Wala na ang walang hiya hayop na yun ipapakulong natin yan wag ka ma alala ako ang bahala.

Ayaw ko man umalis sa pag kakayakap niya pero kelangan tumawag ng pulis.. Dinukot ko agad ang cellphone ko at tinawagan ang chief of police doon.. Agad namang nag responde sila doon isinakay niya ang nag hihilik na lalaki.  Laura halika tawag ko lumapit siya sakin pinapahig ang luha sa mata. Hihingin lang nila ang panig mo! Chief! Kasama ng mama ko po yan sa bahay.
Ah ganun po ba Congressman.. Kilala din namin itong lalaki na ito anak ni Mayor ito Si Jason Castro
2nd son  niya hindi naman siya ganyan dati mabait na bata iyan dati pang kapitan ng mataas na kahoy!  Kahit na ho doon nalang siya mag paliwanag sa presinto. Bukas pupunta kami para magsampa ng kaso..

Attempted rape ang ikakaso natin sa hayop na jayson Castro nayun..
Wika ko habang nag lalakad kami.
Sir natatakot po ako! Anak ng mayor yung babagain ko wala akong pera para labanan ang abogado nila. Wika ni laura habang hinihilot ang sentido. Kasalanan ko to! Kung hindi ako lumas hindi ito mangyayari i am really sorry cong.

Hindi mo kasalanan yun kaya tayo nasa resort para mag enjoy hindi yung ganyan.

Per-o  utal niyang wika
Dapat hindi ka binastos ng hayop  na yon. Wala kang kasalanan siya ang may kasalanan niyan.

Segi na matulog kana . Maaga pa tayo bukas. 

Laura Pov

Takot parin ako halos hindi ako dinalaw ng antok. Nanginginig ang katawan ko.. Nakatitig lang ako sa sa kisame hanggang umaga na nakita kung bumangon na si nanang.. Goodmorning Laura! Bati niya sakin
Bakit ganyan ang mukha mo hindi ka ba ba natulog kagabi?

Bakit may problema ka ba? Tanong niya hindi ko alam kung pano sisimulan sabihin sa kanya?

Kasi po muntik na ako magahasa ng lasing kagabe. Lumabas kasi ako dahil hindi po ako makatulog eh..

Dalakad ako sa dalampasigan buti nalang dumating si Sir Lorenzo.. Naiiyak kung kwento sa kanya.

Jusko! Bata ka! Buti walang nangyaring masama sayo walang ginawa ang hayop na iyon.. Nasaan na siya dapat sampahang ng kaso yun.

Nasa police station na po siya pupunta nga pi kami ni sir Lorenzo doon para mag sampa ng kaso... Turan ko na tumayo na para mag bihis ng damit.

Ng lumabas ako ng kwarto naka tingin sakin silang lahat. Nahihiya tuloy ako. Laura Tibayan mo ang loob mo sasamahan ka namin sa Police station. Wika nila ma'm Veron. At Sister Mary!

Niyakap nila ako.. Si sir Lorenzo naman ay bihis na ng lumabas ng kwarto. Tayo na nanang maiwan muna kayo dito babalik din kami pag tapos nito.

Ng makarating kami ng Station ng police maraming sasakyan doon.
Bumati ang mga tao  kay Congressman Lorenzo.. Cong. Nandito rin po ang pamilya ni Mayor Castro.
Ganun ba nasaan sila nandoon po sa loob. Pinag papawisan ang palad ko ng malamig. Nakakaramdam ako ng nervous.
Nagulat ako ng hawakan ni Sir Lorenzo ang kamay ko.