Hayatımın daha ortalarına bile gelmeden kendimi annem -şu an mezarda yatan gözleri hayatın karmaşasıyla kaplanmış olup nasıl öldüğü bilinemeyen ,bana göre bu hayattan kurtulmaya çalışarak intaar eden o bahtsız kadın-gibi kendimi bunamış kolları tutmayan beyni artık çümeye başlamış kurbağaya benzetiyordum.Tanıştırayım ben ŞUBAT.Benim dünyama hoşgeldiniz.eğer bu dünyaya girmek istiyorsanız bunu bir daha düşünmenizi tavsiye ederim .
Issız odamda her zamanki gibi yalnız otururken yazdığım şiir kitabını baştan sona incelemeye çalışıyordum.Evet her normal kız gibi bende o siyah kaplı üzerine bugünlerde midemi bulandıran gül goncası iliştirilmiş deftere şiirlerimi yazıyordum .Aslına bakılırsa bugünlerde her şey midemi bulandırıyordu.Kendimi bir kavonaza sıkıştırılmış gibi hissediyordum.Yakınımdakiler(Gerçi sadece Rüzgar ve onun sevgilisi Doğa vardı.)bana baskı yaptıkça kavanoza su damlıyor boğulmaya başlıyordum.Işte bu aralar boğulmaya ramak kalan Şubatttı.
Şiir deftrimi bir köşeye iliştirerek üstümü giyinmeye hazırlandım çünkü bugün okul vardı ve tek anılarımı hatırlamama yardım eden şey okuldu.2001 de yaşanan olay hakkında aklıma hiç bir kesit gelmiyordu.Sahi ya o gün ne olmuştu.Annem nasıl öldürülmüştü,eski sevgilim beni nasıl dövmüştü,babam nasıl ortalıktan sadece kaybettiğim bir not bırakarak gitmişti?Bunları bir kenara bırakarak üstümü giyinmeye başladım.
Okuldakilerin beni paranormal bir psikopat olduğumu düşünmelerini bir kenara bırakarak bugünkü akşam yemeği için Doğa ve Rüzgar'ı evimde nasıl misafir ağırlayacağımı düşünüyordum.Evime en son benim intahar etmeye kalkıştığımda gelinmişti o da gerçi bizim kapıcı Hasan amcaydı.Her zamanki tavrıyla:
---Kızım yine aidatı ödimidin.Sörün mü ver.Hatce teyzen bu aralar bi hellerde diyip durur.Ne var gızım?
---Yok bir şey Hasan amca aidatı yarın veririm. Hadi görüşmek üzere.
diyip kapıyı yüzüne kapatmıştım.Şimdi sıra bunları düşünmekte değildi.Doğa ve Rüzgarı nasıl ağıylacağıma karar vermeye çalıştım ama olmadı.Öğlen düşünmek umuduyla anahtarımı ve eskimiş kol çantamı alıp bu köhne yerden ayrılmaya koyuldum kapıyı kapatıp çıktımda aklıma 2001 deki olaylar gelince başımı ovarak kendimi kontrol altına aldım ve babamdan kalma eski bir kartalla yola koyuldum.
