calbrina||like I used to|texting

2.3

Caliban kütüphanedeydi. Bir zamanlar Sabrina ile burada maceralar yaşıyordu oysaki. Buraya başkasının girmesine izin veremezdi, büyüsünü kullanmalıydı.

<<<<<<<<
Bir kaç saat geçmişti. Aradığını bulacağına emindi. Sabrina'yı kurtaracaktı. Zaten çok geç kalmıştı.

Işte, burada, istediğini bulmuştu. Kitabın kapağını araladı ve araştırmaya devam etti.

Artık ne yapacağını biliyordu.
<<<<<<<<<
"Caliban? Ne yüzle buraya gelirsin ?idam edileceğini bilmiyor musun ?" Dedi Lucifer sinirle.

"Biliyorum. O yüzden geldim. Sabrina'yı kurtara bilirim. Sonunda ölüm olsa bile." Dedi Caliban.

"Demek Sabrina'yı zehirlendiğini kabul ediyorsun?" Dedi Lucifer.

"Hiç bir şeyin önemi yok, esas mesele Sabrina'nın hayatı.Yolumdan çekil, Lucifer Morningstar. Çünkü ne olursa olsun, Sabrina geri gelecek." Dedi Caliban.

"Buna as-" sözünü bitiremeden Lucifer bayıldı.

Caliban ise görünmezlik büyüsü kullanarak içeri sızdı.

Oradaydı, Sabrina oradaydı. Uyuyordu. Caliban korkuyordu, büyü onu zorluyordu. Eğer ona karşı kalbinde bir gram bile sevgisizlik varsa, Sabrina sonsuza kadar uyuyacaktı. Kendisi ise ölecekti.

Sabrina'nın yanına geldi, eğildi ve dudaklarına öpücük kondurdu.

"Sabrina..."

"Uyan..." Derken Caliban aldığı darbeyle bir çığlık attı. Bunu beklemiyordu.

Lilith.

Lilith, elindeki hançerle Caliban'ın sırtını delik deşik etmişti resmen.

"Ne o? Sonsuza kadar onunla mutlu yaşayacağını mi zannettin?Bak, artık sadece çamurdan ibaret değilsin. Kaniyorsun. Bu senin sonun." Dedi Lilith.

Caliban ise yere çömelmiş, ağrıdan kıvranıyordu.

Lilith Caliban'a son darbesini vurmak için hazırlandı.

"Orda dur bakalım, Mama Satan." Dedi Sabrina.

Caliban'ın hatırladığı son şey Sabrina'nın hayatta olduğuydu.