เป็นเรื่องเก่าแต่พอจะเอาเข้าห้องสมุดกลับหาไม่เจอเลยเอากลับมาโมใหม่เผื่อจะไฉไลกว่าเดิม...ล้า...ลัน...ลา...ป๊อก!...โอ้ว!รองเท้าใครวะ...ฮิฮิฮิ...
..........................................
ร่างที่นั่งนิ่งอยู่ข้างเตียงทำให้นวลนิลถอนใจ ลูกสาวของเธอ เด็กสาวที่น่าจะสดใสตามวัย สาวน้อยอายุแค่สิบแปดปีที่ต้องแบกรับภาระของครอบครัวไว้บนบ่าบอบบาง พ่อที่กำลังป่วยและน้องชายเล็กๆอีกสองคน
"ปิ่น...."
"ค่ะแม่..."
"มีอะไรอย่ากบอกแม่หรือเปล่าลูก..."
"เปล่าค่ะ...ปิ่นเป็นห่วงพ่อหมอปอกว่าจะผ่าตัดเมื่อไหร่คะ"
"คงอีกสักพักละลูก ร่างกายพ่อยังไม่พร้อม"
"น้องละคะแม่..."
"อยู่กับป้ามาลีจ๊ะ...ปิ่นละลูกเป็นอย่างไรบ้างเขาดีกับหนูหรือเปล่า"
"ค่ะ...คุณป้ามารศรีดีกับปิ่นมาก พี่เรกับคุณเอกก็ดีคะแม่ ส่วนเขาก็เหมือนเดิม"
"ปิ่น...หนูลำบากใจหรือเปล่าลูก"
"ไม่คะแม่...ต่างคนต่างอยู่ก็ดีแล้ว เพื่อพ่อ เพื่อน้องแค่นี้หนูทนได้คะ"
"โธ่ลูก..." มารดาโอบลูกสาวมากอดไว้แนบอกอย่างเห็นใจ
เพื่อเงินหลักแสนที่จำเป็นต้องใช้เพียงเธอยอมแต่งงานกับเขา ปานเทพผู้ชายที่เอาแต่ใจอย่างร้ายกาจคนนั้นเพียงเพื่อเงินเธอยอม และตลอดเวลาสามเดือนเขาไม่เคยแตะต้องเธอเลย ทุกครั้งที่ต้องเผชิญหน้ากันเขาก็แค่มองเธอด้วยหางตาเหมือนเธอไม่มีตัวตน เหมือนเธอเป็นแค่อากาศรอบๆตัวเขาเท่านั้น
มารศรีมองดูลูกชายคนเล็กที่เดินลงมาจากชั้นบนทั้งชุดนอนแล้วถอนใจ"แอล...แกเพิ่งตื่นเหรอ"
"ครับ..."
"ห้องแกมีนาฬิกาหรือเปล่า..."
"ครับ..."
"นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วหา..."
"โธ่แม่...ก็เมื่อคืนผมกลับดึก"
"แล้วแกไปไหน..."
"งานเลี้ยง...วันเกิดเพื่อน"
"เมียแกล่ะ เขาไปไหนเคยรู้ เคยสนใจเขาบ้างไหม"
"ไม่ทราบฮะ...ตื่นขึ้นมายังไม่เห็นเลย"
"นั้นเมียแกนะ...."
"ผมอยากได้ซะเมื่อไหร่" อาการยักไหล่ทำให้มารดาส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ
"แอล...แม่คิดว่าแกจะดีขึ้นบ้างหลังจากแต่งงาน แต่เปล่าเลย ทำไมหาแอล...ทำตัวดีกว่านี้เป็นไหมฮึ"
"แม่ฮะ...ผมก็ไม่เห็นจะแย่เลยนี่ฮะ"
"แกนี่นะไม่แย่...งานการแกก็ไม่ยอมทำ"
"แม่...ก็พี่เอกเขาก็ทำอยู่ แล้วผมก็ไม่ชอบ"
"แล้วอะไรล่ะที่แกชอบ...เที่ยวเตร่ไปวันๆ ดื่มเหล้าสังสรรค์ แล้วเมียแกแม่หามาให้แกก็ไม่สนใจ ให้หาเองแกก็ไม่หา"
"แล้วทำไมต้องผมล่ะฮะ...ทีพี่เอกกับพี่เรแม่ไม่เห็นเคยจะบังคับเลย...แม่ก็มาจู้จี้เอากับผมคนเดียว ผมไม่ไช่ลูกแม่เหรอฮะ"
"แอล...หยุดนะ ถ้าแกทำตัวดีๆเหมือนพี่ๆแม่ก็จะไม่ยุ่งกับแก แต่นี่แก...."
"อะไรล่าฮะ อยากให้แต่งงานผมก็แต่งให้แล้วไง ยังจะเอาอะไรกับผมอีก เบื่อจริงๆเลยบ้านบ้าๆนี่..."
อาการปึงปังแล้วเดินลงส้นเท้าตึงๆกลับขึ้นข้างบนของลูกชายทำให้คนเป็นแม่ถึงขั้นร้องหายาดม
ร่างบางที่ก้าวเข้ามาในห้องทำให้ร่างที่นอนเหยียดยาวอยู่บนเตียงขยับ
"ไปไหนมา..." เสียงถามทำให้ปิ่นชนกชงัก
"ไปโรงพยาบาลค่ะ..."เธอตอบเบาๆ
"ครั้งหน้า จะไปไหนมาไหนบอกกันหน่อยก็ดีนะ...แม่ถาม รำคาญ"
"ค่ะ..."
"หิว...หาอะไรให้กินหน่อยสิ"
"บ่ายสอง...."หญิงสาวทำหน้างง
"ใช่...ก็แม่ดุ รำคาญ"
"อ่อ...ค่ะ"หญิงสาวรับคำก่อนจะออกจากห้องไปทำตามคำสั่งอย่างไม่รู้จะทำอะไรที่ดีไปกว่านั้น
YOU ARE READING
กลกามเทพ(จบ)
Romanceปานเทพชายหนุ่มผู้คิดเสมอ เขาคือที่หนึ่ง ปิ่นชนกสาวน้อยผู้ยอมทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวแม้ต้องแต่งงานกับเขา ความรักระหว่างเขากับเธอจึงไม่มีแล้วกามเทพจะไช้กลไดหลอกล่อไห้เขา และเธอหันกลับมามองกันและกัน อยากรู้ก็ตามมาเลยค่ะ..........,