Between Our Paths [GOC Series #1]

Prologue

Introduction:
This is a work of fiction names characters, businesses, places ,events locales and incidents are either the product of authores imagination or used in fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead or actual events is purely coincidental.

This story is unedited some part of this story has a grammatical errors and typo errors , so read on your own risk .

The story has a languages that doesn't suitable for young readers. Be aware

_________________________________________

                    

         It's been five years since I last saw him, at ang memories pa na 'yon ang pinakamasakit sa lahat.

our broke up.

pero ngayon nasa harapan ko ulit siya, pareho ulit kaming nasasaktan.

" mahal kita Kio, pero anong laban ko sa pangarap mo? una palang alam kong talo na ako, sinuko ko yung nararamdaman ko  'yon yung sinuko ko hindi ikaw "  I said, I can't even take my eyes off,  sobrang halata na nasasaktan din siya kung sabagay pareho lang naman kami

parehong nasasaktan.

this is how unfair life is, kahit gaano mo pa kamahal ang isang tao, minsan kailangan mo pa rin palayain.

" pero bakit kailangan ganiyan desisyon mo? Amy mahal kita, kaya ko naman igive up lahat yun para sa'yo, ganun kita ka mahal " he said, while holding my face and looking in my eyes, I can't see him because of my tears

kaya n'ya na igive up?

pero ako? kaya ko ba igive up ang sarili n'yang pangarap? I can't stand seeing his dreams crashing just because he choose me over it.

I knew how much he work hard, and how passionate he was, hindi ko hahayaan masira lahat 'yon para sa pagmamahal na meron ako para sakan'ya

" pero hindi okay saakin, wala na rin naman hindi ba? ang importante ay kung ano kana ngayon.  Ang taas taas mo na, ang dami ng nag mamahal sa'yo " I said while crying , hindi ko na kaya 'to

I saw him stopped, tsaka ako tinignan ng mabuti kitang kita sa mata n'ya na parang may isang bagay siya na hindi maintindihan

ang layo mo na Kio...

dati ang dali-dali mo lang hawakan, ngayon kailangan pang makipag laban sa mga libo-libong mga taga hanga mo.

" pero 'yung taong gusto ko na suportahan ako, ang nawala sakin, unti- unting nawawala sakin." saad n'ya, para akong nanghina sa mga katagang sinabi n'ya

gan'yan mo ba talaga ako kamahal Kio?

bakit ang sakit?

akala ko okay na ako bakit ganito?

" at least natupad na pangarap mo 'yung sakripisyo ko maganda kinalabasan. Hindi man ako 'yung unang nakakita ng pag perform mo sa stage? alam ko naman na maganda 'yung kinalabasan 'wag mo sayangin pangarap mo. " I said while looking at him, pinunasan ko ang mga luha ko, I sigh

" I'm so proud of you, Kio so much proud " I said, while holding his face pero hindi ko kinaya ang sumunod na nangyari

Kio's crying infront of me, bigla n'ya akong niyakap naka tago ang mukha n'ya sa may leeg ko, sobrang takot ata na makita na umiiyak s'ya sa harapan ko

" that's the only thing, I'm waiting for, " he said he wiped his tears, he looked at me

" Hindi man tayo katulad ng kanta na sinulat mo, alam ko naman na mararanasan mo yun sa iba. Keep performing on stage, Kio because that's my dream " I said, 'yun lang ang kailangan ko