Not:bu au'da Japonya krallıkla yönetiliyor(bir zamanlar öyleydi ama bunu sanki şuanmış gibi varsayın)ve Bakugou ailesi kraliyet ailesi yani ülkeyi onlar yönetiyorlar. Katsuki ise prens. İzuku'ya gelecek olursak o ise köylü (Katsuki dışında sınıftaki herkes sıradan oluyor yani tabi bazıları varlıklı ama ben belirtirim oralarda söyleyeyim dedim) işte anlarsınız okurken. Benden bu kadar iyi okumalar dilerim :)
Yazar'dan
Sarayda sakin ve sessiz bir sabahtı.Tabi sadece Katsuki'ye göre.Mışıl mışıl uyurken üstüne kardeşinin atlamasıyla güne sinirli bir şekilde uyanmıştı.
Rin:abi uyansan diyorum artık. Abiiiiiiii!!!
Katsuki:NE VAR?!
Rin:Günaydın yüzünü gören cennetlik.
Katsuki:gerizekalı beni bunun için mi uyandırdın?
Rin:diyorum ki bi kalksan bi yüzünü falan yıkasan aşağıya kahvaltıya insen mi acaba?
Katsuki:üstümden bi kalkarsan yapacağım o dediklerini.
Rin:ha pardon kusura bakma.
Dedikten sonra abisinin üstünden indi ve koşarak aşağıya indi.Katsuki ise sıcacık yatağından kalktı ve tuvalete gitti aynada kendine baktı.Hiç değişmemişti aynıydı herşey onun için fakat hiç kardeşi veya diğerleri için değildi.Onlar hayatın tadını çıkarıyorlardı.Ama o hayatı öyle hiçbirşey yokmuş gibi mutlu mesut yaşayanlardan değildi.O gerçekçiydi. Geleceği düşünürdü ne yapıcak ne edecek merak ederdi.bu yüzden diğerlerine göre soğuk,ciddi ve sinirliydi ama ailesi dışında kimse bilemezdi o soğuk kişiliğinin altında iyi biri yattığını.
Biz konuşana kadar Katsuki zaten yüzünü yıkamış,üstünü giymiş ve aşağıya inmişti.Yemek odasına ailesinin yanına gidip masaya oturmuştu.
Masaru:Günaydın oğlum.
Katsuki:sanada günaydın moruk.
Rin:abi insan bi kibar olur.
Katsuki:boşversene.
Mitsuki:eee çocuklar nasılsınız iyi uyudunuz mu bari?
Rin:evet anne.
Katsuki:her gün bu soruyu sormaktan bıkmadın mı?
Rin:ABİ!
Katsuki:ne hiç birşey demedim ki!
Rin:sana ne dedim biraz kibar ol!
Katsuki:amaaan çokta tın!
Mitsuki:ÇOCUKLAR YETER TARTIŞMAYIN!Ayrıca sizinle konuşmamız gereken bir konu var.
Rin:evet anne ne konuşacaksınız bizimle?
Mitsuki:çocuklar bildiğiniz üzere yarın okullar açılıyor ikinizde özgünlüklerinizi zaten keşfettiniz ve bir sıkıntı yok bizde alışın diye sizi biraz serbest bırakmaya karar verdik çünkü okula giderken zorlanabilirsiniz evet büyüdünüz ama okula gitmek dışında pek dışarıya çıkmadınız bu yüzden sosyalleşemediniz bizde böyle bir karar aldık umarım sevinmişsinizdir(bu kitapta 10 yaşındayken özgünlüklerini keşfediyorlar normalde animede 4-5 yaşındayken keşfediyorlardı)
Rin:yeyyy bir sürü arkadaş edineceğim!!
Katsuki:arkadaş edinmek çokta umrumdaydı sanki.
Mitsuki:yemekten sonra dışarı çıkabilirsiniz.
*o sırada İzuku Midoriya*
Yeşil saçlı genç alelacele yatağından indi ve hızla mutfakta kahvaltı hazırlayan annesine yardım etmeye gitti.Genç mutfağa gittiğinde zaten kahvaltı ve sofra hazırdı.Genç,annesine dönüp şöyle dedi:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
[My Beatiful Prince][Fantasy AU][Bakudeku]
Short StoryBakudeku Fantasy AU Japonya'nın prensi Katsuki Bakugou ile sıradan bir köylü olan İzuku Midoriya.Bu iki isim şehirde birbirine zıt iki kişinin ismi gibi durabilir.Ama aslında bu iki kişinin ardında ne tür bir duygu yatıyor?Merakınızı gidermek istiyo...