*
This story is not about the quotes I quote but only reflects. And also a starting line. Hope you get it.
*
"Luck never gives: it only lends."
-- Ancient Chinese Proverb.
Hello. I'm Mandy. I hate my name. Makikita mo akong inosente. Perfectionista. Go-Home-To-Mommy ang akala mo'y motto ko. Pero hindi. I have boyfriends in the past. A few. But nothing serious. Virgin since I was 14. Ga! Gets mo? Kabaligtaran ang isa kong sinabi. Nasa sayo kung gusto mong malaman buhay ko.
Seventeen na ako ngayon. Ilang buwan na lang at ga-graduate na sa high school. Five-four footer ako. Pinay, syempre. Hundred percent pa isampal ko. Pero joke lang ha?
May Tumblr ako. Formspring. StumbleUpon. Twitter. Facebook. Live Journal. Etcera. Ang dami. Puro fashion related yung iba. Yung iba kababalaghan lang sa utak ko.
Puro ako ano?
Ani nga ba talaga ang storya nito?
Saan tayo patungo?
Di na makapag tigil ang mga daliri ng writer ko oh?
Kasi ang dami ng mga salita at ideya lumalabas sa utak niya.
Nag-tataka pa kung anong uunahin.
Ano nga ba ang inuuna?
Yung dapat mauna.
*
Bitin? Hahaha! I'm still thinking what to write next. Tell me ha? Kung bored kayo tsaka anong ma sa-suggest niyo sa aking. Thank you! Mwaaaa. x
*
