The ONE That Got Away

Chapter 2: Sayang Naman

Uno's POV

Nang makaramdam ako ng hingal katatakbo, huminto ako saglit para mahabol ang hininga ko saka naglakad. As I walk, paulit-ulit na ngpe-play sa utak ko yung nangyari kanina sa park, kasi ngayon ko lang ulit nakita yung facial expression niya na punung-puno ng pag-aalala. Please Nicolai don't do that again dahil baka sa susunod umasa nanaman ako na you really do care about me at masaktan lang ako ulit.

Nang makarating na sa bahay, pumunta ako agad sa kusina to see if may pagkain, nang may biglang sumulpot sa likod ko.

"Ma'am"

"Ayyyy! Palakang kokak!!!!"

Loko tong si Ate Julie (maid1) bigla-bigla nalang sumusulpot akala mong kabute.

"Ay sorry ma'am nagulat po ba kayo?" Tanong pa niya

"Ai hindi hindi, hindi ako nagulat, acting ko lang yun" sagot ko

"Ehh sorry po ma'am, kakain na po ba kayo?" Tanong ni Ate Julie

"Oo, may naluto naba?" Sabay hawak sa tyan ko, nagugutom na kasi ako.

Tumango lang sakin si Ate Julie saka inayos na yung lamesa para makakain na ko.

Habang pinapanood si Ate Julie na nagsasandok biglang tumunog yung phone ko.

Calling Kuya Miggy...

OMG!!! Si Kuya!!!!!!!

"Kuya Miggy!!!!!" Bungad ko sakanya ng sagutin ko yung tawag

"Princess naman hindi ako bingi para sumigaw ka pa"

"Ay sorry Kuya, namiss kasi kita ang tagal mong di nang paramdam sakin ehh, teka asan ka ba ngayon? Kelan kayo umuwi ng Pilipinas? Si Ate Rain asan? Kasama mo ba? May pasalubong ba---" bago ko pa matapos ang sinasabi ko pinigilan na ko ni Kuya Miggy.

"Princess easy lang, daig mo pa si Lola ko kung makapagtanong haha, anyways we're on our way sa Ground and kasama ko si Rain and kararating lang namin ngayon"

"Ahhhh, sa Ground? Mamaya pa ako pupunta jan Kuya hihintayin ko muna si Mama na makauwi dito sa bahay para makapagpaalam ako" sabi ko

"Oh sige Princess, kita nalang tayo dun ha sige bye"

"Teka Kuya pakausap naman kay Ate Rain"

"Sorry Princess, hindi pwede natutulog kasi siya sabi niya gisingin ko nalng siya pagkarating namin sa Ground, medjo malayo din kasi binyahe namin bunso"

"Ahh ganun ba, sige Kuya ingat po kayo, see you later babay"

Tapos in-end ko na yung call. Then kumain na ko ng lunch.

Nathan's POV

Nakatambay ako dito sa backyard namin habang nakalublob yung dalawa kong paa sa pool at nagmumuni-muni.

"Son"

As i turn my head around si Daddy pala yun. Tumayo ako at hinarap siya.

"Bakit Dad?" I said

"Sorry I shouted at you earlier, siguro pagod lang ako kaya bigla nalang kitang nahiyawan, sana maintindihan mo, sige kumain ka na dun sa loob aalis lang kami ng Mommy mo"

"Business?" I ask

He just smiled at me bitterly, hay nako akala ko ba na as soon as makauwi na kami dito sa Pilipinas eh magleless na sila ng time nila sa business at itutugon naman yun sa family namin.