Hello ☺ This is my very first short story based on real life :)
I have a confession to make na din. ^o^ Hindi ko tunay na pangalan yung nasa profile ko :)
I want my existence to be a secret. Lewls.
So .. Story po ito ng buhay ko XD Well, 1/4 lang ng kabataan ko.
I mean, hindi ako matandang-matanda! 15 lang ako! :)))
Basta! At saka nga pala, I'll use other's name.
Pero, ipagpapaalam ko naman ^o^
Baka kasi makilala ako nung taong kinukwento ko kapag pangalan namin ang ginamit XD
May permit naman niya HAHAHA :))
Let's start!
------------------------------------------
------------------------------------------
I am Arrian. Yanie for short :)
Senior student.
At iku-kwento ko sa inyo ang pinaka hindi ko makakalimutang istorya sa buhay ko nung elementary ako.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Kindergarten ako nun.
May naging kaklase ako.
Suplado, tahimik at masungit na lalaki.
Paano kasi, kaming mga ibang bata f na f ang paglalaro kasi P.E. namin samantalang yung batang lalaki na yun, hindi nakiki-join sa amin.
Ewan ko ba dun. Basta ayaw niya sa mga bata.
Galit ata sa mundo.
Nang matapos yung P.E. time, pumasok ako sa room.
Dun sa may bookshelf, nakita ko siyang nakaupo.
Nilapitan ko siya.
"Bakit ayaw mo makipaglaro sa min?" sabi ko.
Tiningnan niya ako. Inirapan. Hindi pinansin.
Ano bang problema netong bata na to?
Bakit ang sungit niya?
"Hoy. Bakit?" sabi ko ulit.
Tumayo siya. Sinipa yung bookshelf.
"Ang sungit mo nama--"
Di ko na natuloy yung sasabihin ko kasi, narinig kong tutumba na yung bookshelf.
Napapikit ako.
Nang dumilat ako, nakita ko yung bata, tinutulak niya yung shelf.
"Tawagin mo na si teacher! Di ko na kaya to!" sabi niya.
Napatunganga muna ako sandali.
"Dali!" sigaw niya.
Nagmamadali akong tumakbo papunta kay teacher!
"Teacher! Teacher! Yung bookshelf po! Matutumba na yung shelf dun sa bata!" sabi ko.
Nagmamadali namang tumakbo si Teacher papunta dun sa lugar.
Sumunod naman yung mga kaklase namin.
Naabutan namin yung batang lalaki na natabunan na ng libro.
