Just 30 Days

PRIMERA(1)

Hi! My name is Ashana, Ashana Saavedra. But you can call me Shan. Everyone call me Shan. So im currently Gr.10 in Sanford University. And I'm just a nobody here. Meaning im just a low-key person.

 So first of all i have this man of dreams named Xamuel Delos Santos. He's a basketball player and of course MVP. Every girl admire him but, sadly he has this attitude, rudeness i may call. But i still like him.

 "Shanie!!" someone called me. Oh it's my best friend. Celest Delos Santos. Yes, you read it right. My man of dreams and my best friend is related. They are siblings.

 "Yeah?" She is the only one who befriended me cause as i said im just nobody here.

 "Hoy! Si Clark may laro sya mamaya. Manuod tayo! Please??" with puppy eyes pa. Duh like i have excuse naman. "Anong oras ba?" Tanong ko. "2 p.m" sagot naman nya. "Okay ikaw bahala." 

 Clark, the one who she loves. Clark is a happy go luck guy, in short sya ang madalas mang alaska. Ewan ko ba kung anong nagustuhan ng kaibigan ko dun. And he's a basketball player too. So he is friend with Xamuel. Best friends. Apat silang mag babarkada. Xani Axecel. He's a average person. Di masyadong seryoso at di din masyadong palatawa. And the last but not the least, Force Kullet. He's a cute guy and all smile i may add. 

 I don't have parents anymore, my mom left me for another family while my father, well, bata pa lang ako wala na sya. Ayon, may pamilya pala. Im a scholar here in our university so i have to maintaine my grades for me not to fall. Also I'm a working student in a cafe nearby.

(Bell..)

 And we headed to our classroom na. 

(Bell..)

As we exit our classroom, we are heading our way to cafeteria. Nakita ko si Xamuel na papasok na sa cafeteria. "Kuya!!" Tawag ni Celest sa kanya. Nanlaki ang mata ko, kinakabahan din ako pero syempre hindi ako nag pahalata.

 "Hm?" Tanong nya. "Penge pera kuya. Please??" Luh nabuang na ang best friend ko. "Fine." Ang bait din pala nya. At binigyan na sya ng pera ni Xamuel. 

 "Hi Ashana!" Bati ni Clark sa akin. "Hi." Sagot ko naman. Napating naman sa akin si Xamuel. Wala tinignan lang ako.

 "Alis na kami," akay ni Celest sa akin. Tinanguan lang sya ng kuya n'ya. Psh. Sungit.

"Ano sayo Shan?" Tanong nya sa akin. "Luh. Wag na uy, may pera pa naman ako." Sagot ko naman sa kanya. "Sge na, minsan lang naman." "Sge" tugon ko. "Psh. Marupok pa din pag dating sa pagkain." Bubulong nya. Luh maka marupok naman to. 

" So ano nga sayo?" Tanong nya ulit. "Kahit ano na lang." "Sge bibilhan kita ng pagkain na kahit na ano! Duh. Walang ganon boang." Sarcastic na pagkakasabi niya. Luh sorry naman. 

 Nandito na kami sa table namin at kumakain. "Hoy yung sabi mo ah, manonoud tayo ng practice nila mamaya." Ang kulit naman nito. "Oo nga, kanina ka pa ah!" Angil ko. "Naiinis ka sa'ken?" Nanlaki pa ang mata nya at butas ng ilong habang hawak ang tinidor na nakturo sa akin. "Hay, ewan ko sayo." "Psh. Duh." Naka dila nyang angil sa'kin. Yes po. Ang childish po ng best friend ko.

 Natapos na kaming kumain ng nag bell na naman ang bell(duh)

 (Bell..)

At pumasok na kami sa afternoon class namin.

 (Bell..) 

 And after i dont know how many hours, natapos din ang klase namin. "Hay, nakakapagod." Pagod na pagod na sabi nya. "So, ano tuloy mo pa ba yung panonoud natin? 1:55 na." Tanong ko sa kanya patungkol sa laron nila Samuel. "Oo naman no! Di pwedeng wala ako do'n." Excited nyang tugon. 

 "So, tara na?!" Tanong ko sa kanya."Psh. Excited ka lang makita si kuya ih." Yes po, alam nya po na may gusto ako sa kuya nya.At pumunta na kami sa court nila. 

 Nakita ko sila Xamuel sa bench. Na'sa pinaka baba sila. "Tara lapitan natin!!" Sabi ng best friend ko at dali daling hinawakan ang kamay ko at sabay kaming pumunta sa kanila. 

 "Hi guys!!" Bati ng best friend ko sa kanila. "Hi Celest.." Bati din nila kay Celest. Ito lang ako nakatingin sa kanya, habang may kinukulikut sya sa phone niya. 

 "Bro, si Kristelle to diba?" Sambit ni Jackson, ka teammate niya. Sabay pakita ng phone niya kay Xamuel na nakaupo lang. Na tinignan at tinanguan lang naman nya. 

 Pasimpleng tinignan ako ni Celest. Si Kristelle, sya ang ex ni Samuel. Ex-girlfriend niya. Sya yung first crush, first love at first heartbreak ni Xamuel. Isa syang model kaya na'sa states sya nag aaral at nakatira.

 Prrrrt..

 Nagsimula na ang laro nila. Practice lang naman pero tudo support tong kaibigan ko. Grabi nama kasi tong mga to. Practice lang ah, pero kung maka pag laro parang finals na. Ilang oras pa at natapos na din sila.

 Umaga na at 7 a.m yung pasok ko. At 5:30 pa lang ngayon. So nag ayos na ako sa sarili ko. Ito at nasa kusina na ako kasi kumakain na ako. Natapos na akong kumain kaya niligpit ko an ang pinagkainan ko. At umalis na ng bahay. 

 Simple lang ang bahay ko. Sakto lang para sa isang tao. On my way to school, nag lalakad lang ako kasi sayang pamasahe kaya maaga talaga akong gumigising. 

 Pag pasok ko sa gate ng school, I said my goodmorning to the guard. They know me since palagi akong pumapasok ng maaga. 

 On my way to library i saw Xamuel, looking at the tree. He's in the graden kasi. Ang school kasi namin paikot ang garden so if you walk in the corrigedor you always see flowers and i believe it's relaxing, that after a very long day you'll see a flower and it will make you relax. 

 I walk to him. Even though we're not close, we know each other naman. I seated next to him. 

"Hi." I waved my hand to him. But i think he didn't notice me, kasi nakatulala talaga sya sa puno. Ewan ko kung anong meron. 

"Hi!!" Again. I said to him and surprisingly he looked at me. "Yes?" He questioned me. His face is full of confusion why i am next to him. 

 "Did you see where is Celest?" I kindly ask, but that's not the point why i seat next to him. "Uhm, no." He answered. 

 "Oh, okay." But still i didn't go, I'm still here sitting. "What?" He asked me. "What are you doing here, at natulala kapa sa puno ih?" I nicely aksk him.

 "Why do you care?" He answered rudly. Im kinda offended because I questioned him nicely. But its okay.

 "Oh, im sorry." But he just looked at the tree after asking me. "That tree, is where my memories with her lasted. We always hangout in that tree. We're alsways together. If we have time we go here and seat on that tree. Cause its so beautiful." He share the moments where he is with Kristelle. 

 Ouch, pain. Yun pala yun. Sana di ko nalang tinanong. Nasaktan pa tuloy ako. Haha. 

 "Oh," yung nalang ang nasabi ko. Kasi wala akong masabi. Ano bang sasabihin ko ih di, naman kami close nito.I looke at him, at mababasa ko talaga sa mata nya na malungkot sya at nasasaktan. 

 He just silent.

 "Uh, may sasabihin sana ako sayo." Ito na siguro yung time. Aamin na ako. Lalakasan ko na yung loob ko. 

 He just looked at me, waiting for my sentiments. 

 "I like you. No, scratch that. Im inlove with you."