Ένα ποτήρι κρασί είναι η συντροφιά μου απόψε αφού εσύ πάλι λείπεις...Έφυγες και έμεινα μόνο εγώ και η μοναξιά μου ποτίζοντας τις σκέψεις μου με αλκοόλ ώστε να μην σκέφτομαι...Να μην νιώθω έστω και για λίγο!
Μου λείπεις και τι δεν θα έδινα για μια σου αγκαλιά,για να είσαι τουλάχιστον εδώ και χωρίς αυτή!
Ξέρεις τι θα έδινα? Και βέβαια ξέρεις... Την ψυχή μου!
Όσο είσαι εδώ μια γαλήνη με κυριεύει και όταν φεύγεις πονάω...Καταλαβαίνεις? Πονάω,υποφέρω,πώς αλλιώς να στο πω για να το καταλάβεις? Δεν αντέχω άλλο την απουσία σου,αδιαφορείς για μένα όσο είσαι από την άλλη εδώ...Καλύτερα μπορεί να είναι κι έτσι αλλά δεν παύει αυτό που νιώθω μέσα μου να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα...Συγνώμη ψυχή μου!
YOU ARE READING
Για εκείνον
SpiritualΠώς μπορείς να μισήσεις τον άνθρωπο που αγάπησες όσο τίποτε άλλο? Πώς γίνεται να εύχεσαι να πεθάνεις για να μην τον χάσεις και εν τέλει να θες να τον ξεγράψεις και να συνεχίσεις? Ποτέ μου δεν καταλάβαινα το γιατί,μέχρι που τον γνώρισα. Εκείνον που μ...
