Teamwork

Proloog

Ik verwonderde me elke dag weer over de kleur van haar haar, de diepte van haar ogen en de zachtheid van haar huid. Ik hield van haar, ze betekende alles voor me. "Ik hou van je", fluisterde ze me toe . "Ik hou ook van jou, Julia", zei ik . Toen de les nederlands gedaan was liepen we samen naar Frans. Samen, alleen ik en Julia , we zijn nooit met meer geweest. "Dit is Sky , hij is nieuw hier , wees alsjeblief vriendelijk tegen hem", kondigde mevrouw Van De Sande aan, bijna smeekend. Maar deze keer hoefde ze niet te smeken, want Sky werd direct opgenomen in onze groep. Layla, een meisje dat 2 maanden terug bij ons in de klas kwam, keek hem jaloers aan. Omdat zij nog steeds niet geaccepteerd leek te worden door onze groep. Ik en Julia passen ook niet bij de groep , maar dat vinden we niet erg, we hebben elkaar. "Sky, ga maar naast Julia gaan zitten, daar is nog een plek vrij", zei mevrouw Van De Sande. "Hai", zei Sky, tegen Julia en mij, maar het meest tegen Julia. Dit is nu precies de reden waarom die lege plek er altijd is geweest, ik wou niet dat een andere jongen naast mijn Julia zat, ik weet welk effect ze heeft op jongens. "Hai", zei Julia vriendelijk terug, Dan draaide ze zich om om de les te volgen. Ik vond het maar niks dat die nieuwe jongen steeds naar Julia zat te kijken tijdens de les. "Wat een creep", zei ik tegen Julia. Toen de les gedaan was en we naar ons kluisje liepen. "Arne, doe nu niet zo. We kennen hem niet eens, stop met vooroordelen trekken. En stop met dat jaloers gedrag van je"."Sorry Julia, ik kan er niks aan doen, het gaat gewoon vanzelf ", zei ik. "Geeft niet Arne, maar probeer je gewoon in te houden". "Oké". Ze gaf me een stevige knuffel en liep weg naar haar volgende les, de enigste les dat ik niet bij haar was. Die les was lang en saai ,zonder haar. Je zou wel kunnen zeggen dat ik verslaafd was aan haar.

Het laatste uur voor de middag ging in en ik wachtte zoals altijd op Julia. "Hey Arne", begroette Julia me. Sky kwam achter haar aan geslenterd, ik keek vragend van haar naar Sky. "Sky had daarnet ook aardrijkskunde samen met mij" , legde ze uit. De blik in haar ogen sprak boekdelen, ik moest stoppen met jaloers te zijn. Dus hield ik maar m'n mond. "Waar eten we vanmiddag ?", vroeg Julia. "Kweet niet wat dacht je van de pasta-bar ?"."Ja is goed voor mij", zei Julia. Ze zag er opvallend afwezig uit vandaag, haar groene ogen staarden in de verte. "Kom we gaan naar binnen", zei ze. Ik liep na haar naar binnen na een waarschuwende blik op Sky die na mij kwam.

"Wat is er Julia je lijkt zo afwezig vandaag, heb ik iets verkeerd gedaan?", vroeg ik. "Nee alles is goed Arne", verzekerde ze me. Maar na een paar minuten stond haar blik alweer op oneindig.