Odamda uyuyordum.Sonra cam açılma sesi ve bayıltıcı iğne...
Ne olduğunu hatırlamıyorum ama bir çocuk karşımda oturmuş bana bakıyordu.
Zero: Sende kimsin?
???: Beni hatırlamadın mı?
Zero: Evet.Hatırlamadım.
Steve: Ben Steve.
Birden donup kandım.4 yaşımdan beri bana takıntılı olan çocuk...Babam sayesinde kurtulmuştum ama tekrar karşımdaydı.Ne yapacaktım?
{evdekiler}
klaus: Zero'yu gören var mı?
Five: Odada uyuyor.
Klaus:Odada yok.
Allison: Ne?
Klaus: Bildiğin yok.
Luther: Evin içinde dolanıyordur.
Klaus: EVİN İÇİNDEDE YOK NE KADAR UMURSAMAZSINIZ!
Vanya: Gel klaus montunu al aramaya çıkalım.
Klaus: Sonunda beni anlayan biri.Montumu alıp geliyorum Vanya.
Allison: Hey!Bizde geliyoruz.Hadi çocuklar.
Herkes hazırlandı ve çıktılar...
{Steve ve Zero}
Steve: Karnın aç mı?
Zero: Bu seni nekadar ilgilendirir?
Steve: Hadi güzelim yapma böyle.
Zero: Evet.
Steve yemek yapmaya gitti. Gece yarısında ne yapa bilirdim...
Steve: Yemeğin hazır.
Zero: İştahım kaçtı yemicem.
Steve: Güzellim yemeğini ye.
Zero: HAYIR!
Steve: SANA YE DEDİM!
Bağıdığında tırsmıştım.Ama burdan çıkmanın tek yolu onu sinir etmekti.
{TUA}
Fivenin anlatımı ile:
Herkes Zeroyu arıyordu.Ben ise sokak aralarına bakıyordum.Ailemi koruma amaçlı onlara buralara asla yaklaşmayın uyarısı yapsamda ara sokağa giren Klaus sayesinde işler garip bir hale geldi.
Klaus: Kaçın!
Herkes: Ne?
Klaus: Lan sağırmısınız KAÇIN!
Herkes kaçmaya başladı.Ama Luther olduğu yerde du-Bir dakika ALTINA MI KAÇIRMIŞ?
Five: Gel buraya koca bebek.Dedim ve Luther'ı ışınladım.Bu seferde midesi bulandığı için kustu.Nekadar iğrenç ve gerizekalı bir adam.
Five: Burda kal.Dedim ve gittim.
Arkadaşlar artık açıklama yapmayacağım.Sadece resim koyacağım ve kaç kelime sayısı var onu yazacağım.Lütfen anlayış gösterin.
(258 kelime)Hoşçakalın...