"Seni anlıyorum mafyaya geldiğinden beri chuuya benim çocuğum gibiydi"
Cevap veremedim ağzımı açınca yeniden ağlamaya başlamaktan korkuyordum.
Kouyou getirdiği yemeği masanın üstüne bıraktı ve yavaşça odadan çıktı.
Kendimi biraz daha rahatlamış hissediyordum ama yemek yemek istemiyordum.
Daha yeni sevgili olmuştuk daha yapmamızı istediğim şeyler vardı.
Kendimi kötü hissedip yatağa geri uzandım ve uykuya daldım.
Sabah uyandığımda kapının altında bir kağıt gördüm ve aldım.
*mori*
Boss mu?
Kağıdı açtım ve okumaya başladım.
"Y/n aranızda birşeyler vardı üzülmen normal 1 hafta kendini toparlarsın umarım sonrasında eskisi gibi işine devam etmeni isteyeceğim 1 haftalığına benden izinlisin"
Ah ne güzel
Yeniden istemsizce gözlerim doldu ve öylece oturup ağlayarak dışarı baktım.
Ama hala ölmediğini düşünüyordum çünkü buna inanmak istemiyordum.
Birşeyler yapmam gerekiyordu
Kalktım ve sessizce mafyadan çıktım.
Çıkmadan önce kouyou'ya endişelenmemesi için bir not yazmayı unutmadım.
Dedektiflik ajansının önüne geldiğimde durdum ve nefes aldım bana karşı bir düşmanlıkları yoktu sorun olmamalıydı.
Gözlerim ağrıyor 😿
150 kelime
