YOU & I ✅

3❦

Genç adam planladıkları gibi kafeye gelmişti, yarım saat önceden gelmişti ama... Çünkü Miyeon'ı bizzat kendisi karşılamak istiyordu. Onunla geçirdiği, geçireceği her an, ona özel birşeyler hissettiriyordu.

Buna ne denir bilmiyordu... Ancak onu düşündüğü her saniye içinde bir yerde alevler kıpır kıpır oluyordu sanki... O alevler kalbinde olan tek bir ismi aydınlatıyordu belki... 'Miyeon...'

.
.
.

Shuhua uzun süredir yatağında yatan ve derin bir uykuda olan Miyeon'nı uyandırmaya çabalıyordu. Her zaman derin ve çok uyurdu Miyeon. Tam bir uykucuydu. Ancak hiç, bu sefer olduğu gibi olmamıştı.

Miyeon bir türlü uyanmak bilmiyordu. Mırıldanarak, söyleniyordu ancak uyanmıyordu. Shuhua başında çılgına dönmüştü.

"Unnie lütfen uyan! Geç kalacağız daha kahvaltı dahi etmedik. Jungkook ile sadece kafede birşeyler içecektik fakat artık kahvaltı da yapmamız gerekecek. İyi ki bugün işim yok. Haşereler basmış şirketi. İlaçlama yüzünden bugün izinliyim. Çok geç kalır, atılırdım başka
türlü. Kalk hadi uykucu!!!" diyordu.

Ancak ne derse desin, fayda etmezdi. Çünkü Miyeon ilk defa rüyasında hayal ettiği bir anı görüyordu. Uyanmaya hiç niyeti yoktu ve olmayacaktı. Yatmadan önce dilediği tüm dilekler gerçek olmuştu.

Rüyasında mükemmel olduğunu düşündüğü o insanı görüyordu. Jeon Jungkook, uyuduğu andan belli rüyalarına harikalar katıyordu. İlk defa bu kadar güzel bir uyku çekmişti. Çok rahattı. Bu sebep ile uyanmayacaktı asla.

Shuhua bunu bilmediği için onu dürtmeye devam ediyordu. Miyeon uykusundan uyanmadan gür bir sesle "Gelmek istemiyorum! Ben uyuyacağım!" demişti. Öyle bir gürlemişti ki Shuhua hızla odadan fırlamıştı. Shuhua çıktığı gibi Jungkook olarak gördüğü yastığına daha sıkı sarılarak uyumuştu.

Shuhua hazırlanıp kapı komşusuna Miyeon'ı kontrol etme konusunda ricada bulunup, evden çıkmıştı. Hızla planladıkları kafeye gitti. Jungkook onu görünce hızla ayağı kalktı. Gözleri Miyeon'ı arıyordu fakat Shuhua tekti. Bunu görünce düş kırıklığı yaşamıştı fakat belli etmedi.

Samimi bir gülümseme ile Shuhua'yı karşıladı. "Günaydın Shuhua. Tünaydın demeliyim galiba ama olsun..." dedi ve Shuhua için sandalyeyi çekti. Shuhua sandalyeye oturunca ittirdi ve hızla karşısında olan yerine geçti.

"Miyeon hasta mı? Neden gelmedi?" dedi. Endişesi yüzünden belliydi.

"Hayır oppa. O gelmek istemediğini söyledi. Bir türlü uykusundan uyanamadı. Artık rüyasında ne görüyor ise uyanmak istemedi." dedi mahcup bir gülümseme ile Shuhua.

"Uh... Anladım. Sıkıntı yok. İyi olsun da gerisi dert değil. Ne içersin?" dediğinde Shuhua' nın ağzı açık kaldı.

İçinden kibarlık olsun diye kahve içmek geçiyordu fakat çok açtı.

"Oppa sen açsındır bence! İki kahvaltılık birşeyler... ya da... Biz en iyisi ramen siparişi verelim. Kafede vardır değil mi?" dediğinde yüzünü buruşturdu. "Oppa gel biz ileride olan yere gidelim. Ramen yemeye..." Jungkook biraz şaşkındı. Ancak dediğini kabullenip toparlandı ve Shuhua'nın dediği yere gittiler.

İki kâse ramen siparişi verip yemeye başladılar. "Miyeon uykucu mu?" dedi Jungkook. Miyeon'ın yokluğunda onun hakkında bilgiler edinebilirdi belki. "Tam bir uyku kraliçesi! Fazladan uyumayı çok sever ve onu uykudan uyandırmak...Çile resmen." Jungkook güldü. Sonra devam etti.

"Miyeon o talihsiz olay yaşanmadan önce nasıl biriydi?" derken pot kırmamış olmayı diliyordu içinden.

"Nasıl biriydi mi? Kook o... Çok hayat doluydu. Oldukça komik ve neşeliydi. Onu üzmek öyle kolay değildi. O üzülünce sevdiklerininde üzüleceğini düşünerek, asla belli etmezdi." Shuhua Miyeon'ı anlattığı her an, eskilere dönüyordu ve bu yüzünde kocaman bir gülümsemeye sebep oluyordu.

"Yine öyle olacak." dedi Kook kendinden emin çıkan sesiyle...