Шиврээ бороо шиг түр зуурын гуниг гэж өөрийгөө тайвшруулах ч, өглөө нойтон дэрэн дээр сэрэх юм.
Улирал солигдон урагшилсаар байхад би л зөвхөн өнгөрсөндөө байх юм.
Чамайг мартах цаг болсон хэдий ч дурсамжууд томорч, мэдрэмжүүд тодрох юм.
Эргээд дурсахад зүрх зүсэм хэдий ч хамгийн сайхан үе
байж.Ахин дурсахад нулимс асгарам хэдий ч хамгийн жаргалтай мөч
байж.To: Jungkookie
From: Taehyungie
YOU ARE READING
𝘏𝘪𝘴𝘵𝘰𝘪𝘳𝘦 𝘥'𝘢𝘮𝘰𝘶𝘳 (ДУУССАН)
Fanfictions h o r t s t o r y ! b x b ! "Эргээд дурсахад сэтгэл сэмлэх хэдий ч хамгийн сайхан үе тэр байж..."