Losing You.. •Draco Malfoy ile Hayal Et

Episode 6

Yemek bitmişti ve olabildiğince sakin geçmişti. Draco bana bakıyor ben ona bakınca hemen gözlerini kaçırıyordu.
Ron ve Harry yine beni dikizliyor, Pansy kafasını omzuma koymuş birşeyler düşünüyor, Blaise ise etrafı inceliyordu.

Ortak salon boşalıyordu. Yemek bitmişti ve binalar yavaştan yatakhanelere gitmeye başlamıştılar.

Ortak salonda çok az öğrenci kalmıştı.
Bizde çıkmaya karar verdik ve zindanlara inmeye başladık.

************

Ortak salonda şöminenin karşısındakı deri koltukta karşılıklı oturmuştuk. Kimseden ses çıkmıyordu. Pansy kafasını bana yaslamıştı. Ben de saçlarını okşuyor ve şöminede yanan ateşin gelen havayla dans etmesini izliyordum.

Blaise: sizce Snape'in vereceği ödev ne kadar zor ola bilir?

Draco: Snape'i biliyoruz zaten başardığı kadar zorlaştırıyor ödevleri.

Marcheline: bu kısa zamanda Snape'i tanıdıysam.. kendi binasından puan kırılmasına asla izin vermez.

Pansy: belki de iksiri yapmaya başlamalıyız ne dersiniz?

Marcheline: iksir dersine 1 hafta var Pans..

Draco: hem yaparız Amortentia yapmak zor değil.

Marcheline: hem kitapta yapılışı var üzerine de Snape'in anlatımını dinlediyseniz.. aşırı kolay kaçar.

Blaise: ehm ben dinlemedim..

Pansy: ben dinleyemedim..

Marcheline: anlatırım güzelim.

Draco: etrafa baktı* yatakhane saat 10 da kapanıyor.. gitsek iyi olur..

Blaise: doğru. Hadi kalkında gidelim.

Marcheline: kalk Pans *elinden tuttum ve kalktım* iyi geceler çocuklar..

Draco: iyi geceler Marchi.

Blaise: iyi geceler kızlar.

Odaya geldik ve ilk önce pijamalarımızı banyoya girip değiştik.
İlk ben değiştim işlerimi halledip yatağa geçtim. Oturdum ve Pancy'i bekledim.

Banyodan çıkınca Pansy'e baktım.
Geldi ve kendi yatağına oturdu.
Gerçekten durgun gözüküyordu.
Elimi yüzüne yerleştirdim.

Marcheline: soracağımı söylemiştim.. şimdi söyle bakalım o güzel yüzünü asmaya kim ve ya ne cesaret etti?

Pansy: duraksadı ve yüzüme baktı* tam konuşacaktı ki gözlerinden gelen yaşlar buna engel oldu.

Kollarını Pansy'e sardın ve saçlarını okşadın. Sakinleşmesini beklerken daha da ağlıyordu.
Birşey sormadan sadece sarılıyordun.

Anlatmaya hazır olduğunda anlatacaktı nede olmasa değil mi?

Marcheline: sakin ol güzelim geçti.. bişey yok sakin ol..

Pansy: M-Marchi.. onu benden aldılar.. *ağlaması şiddetlenmişti, hıçkırıkları artmıştı.

Marcheline: yüzünü ellerim arasına aldım* kimi güzelim kimi aldılar?

Pansy: A-annem... O gitti... O-onu benden aldılar... Beni onsuz bıraktılar.. hiç acımadılar..

Marcheline: B-ben ü-zgünüm.. kim yaptı bunu Pans?...

Pansy: A-ailemiz soylu bir kökten geliyor... Normal olarakta ailemizin düşmanları sayılamayacak kadar çok...
mektup yazmışlar* cebinden çıkardı ve bana uzattı* *elleri ile yüzünü kapattı ve sakinleşmeye çalıştı.*

Parkinson ailesine sevgilerimle..

Evet bayan Parkinson.. sadede gelirsek annen fazla duygusala bağladı. Baban yine şehir dışında işlerini hallediyormuş? Ne acı... Annenin trajik ölümü akıllara zarar.. ben bile öldürürken acıdım.. ama sonuçta öldü değil mi? Neyse umrumda olan ailenizin acı çekmesi.. aynı yıllar önce benim ailemin acı çekmesi gibi..
Lanet ailen annemi elimden almıştı. Tabiki haberin yoktur..
Sana ailenin ne kadar iğrenç bir soydan geldiğini göstermek istedim. Annen sırf soylarına zarar gelmesin devam etsin diye seni doğurmuş.. yoksa kimin umrundasın ki. Bak çok üzüldüm annenle veda konuşması bile yapamadın.. şu an tek umrumda olan acı çekiyor olman.. sence baban sevdiği kadının öldüğünü duyunca ne tepki verecek?..

Marcheline: mektubun sonunda göz yaşlarına engel olamamıştım bu ise Pansy'e daha sıkı sarılmamı sağlamıştı*

Pansy: ben onsuz naparım..

Marcheline: sana söz veriyorum Pansy seni asla yalnız bırakmıycam. Beraber atlatıcaz bunları söz veriyorum...

Bölüm sonu..
Evet bu bölümde de arkadaşlığın aşktan daha önemli olduğunu öğrendik falan dermişim. Tabiiki biraz da olsa arkadaşlık öne çıkmış oldu. Ama bu aşk olmayacağı anlamına gelmiyor...
Vote atıp yorumlarda fikirlerinizi bildirmeyi unutmayın sizleri seviyorum 🤍