My Nerd Tutor is a Mafia Boss

07

CHAPTER 7

Habang lumilipas ang araw lalo akong naiinis kay Aries.

"Nagets moba yung tinuro ko sayo?" He asked me habang nakataas ang kilay n'ya.

"What? Nagets ko, madali lang naman," sabay iwas ng tingin, naiilang sa kan'ya.

"Ang cute mo pala," He suddenly said kaya napatingin ako sa kan'ya.

"You're not my type, Aries and I hate you." I said to him, kapwa aalis na ngunit hinawakan nya ang kamay ko.

"Wait, s—sorry h—hindi ko sinasadyang sabihin y—yun," He murmured.

"Don't say that again. I don't want to listen on your lesson na, maybe bukas nalang ulit ituloy 'to, bye!" Taas kamay na sabi ko ng nakatalikod.

May ibang feeling ang pagkakarinig ko sa sinabi n'ya maybe I'm so tired right now kaya iba iba nasa isip ko.

Pauwe na sana ako ng mapansin na papalit na s'ya. Ang lalaking pilit na nagpapaisip ng malala sa akin.

"What now, Nikolai?" I asked him in tiring tone.

"Easy lang, gusto lang sana kitang anyayahin magdinner later?" He asked me with so much confident.

"I'm tired you know? Please, wag mo nalang ako guluhin," I said then akmang aalis na kaso he hold me in my waist.

"Please? Ngayon lang, hindi na kita guguluhin start from tomorrow," He smiled at me.

"Okay then,"

Habang pauwe iniisip ko parin kung bakit parang mali yung ginawa kong pagpayag sa dinner ni Nikolai mamaya.

"Good afternoon, iha! Gusto mo ng miryenda?" Asked manang but I refuse, masiyado akong napagod ngayon maghapon.

It's already 6:30 PM and nag text si Nikolai na 7PM kami magkikita and hindi parin ako gumagayak. Nakahiga lang ako sa kama and thinking of him, Aries.

Sa nagdaang mga linggo, lagi kong napapansin ang pagtitig niya sa akin ng malagkit, something wrong.

I know na sana hindi ko nalang pinapansin yun but I know in myself na merong pakiramdam sa akin.

Maya maya lang ay naligo na ako at nagbihis para pumunta sa restaurant na sinabi ni Nikolai para makipagdinner.

Nakakahiya naman kung hindi ako pupunta pero nakatngo na ako.

Habang papunta sa restaurant, I saw Aries talking to my.... BROTHER?!

but why? Parang seryoso pa ang pag-uusap namin. Is there something wrong between them?

Akmang bababa na ako sa sasakyan ng biglang tumawag si Nikolai.

Nikolai:
Hey! Where are you? Late kana ng 5 minutes.

Me:
Almost there!

Pagtingin ko sa lugar kung saan naroon sina kuya ay bigla itong nawala.  Naghallucination ba ako?

Iwinaksi ko sa isipan ang nakita. Hindi kilala ni Kuya ang Tutor ko.
Kaya imposible na magkita sila.

"Andito kana, akala ko mang j-jamming ka eh." Nikolai chuckled but I rolled my eye.

"Hindi ako gano’ng tao, Niko. Let's order para matapos na 'to." I said to him.

"Niko? Sounds good." He chuckled then wink on me.

After an hour, I decided to go home since I already finished my dinner.

"Anong ginagawa mo?" I asked him.

"Nothing, may hinahanap lang. Oh, there! Waiter!" Sabay tawag n’ya sa waiter and nagulat ako ng may dala s’yang bulaklak.

"What was that?" I asked curious.

"Ah, flower?" He sarcastically said and I rolled my eye again.

Antipatikong lalaki.

"For you," sabay abot ng bouquet of flowers sa ‘kin. "You smiled," sabay na tingin ko sa kan‘ya and for the nth time, I rolled my eye.

"Para saan ang flower?" I asked in mataray tone but in the end, lumabas na mahinhin at nakita ko s’yang napangiti. "‘anong nginingiti ngiti mo d’yan?"

"Wala, ang cute mo pala kiligin." He said

"Anong kiligin ka d’yan? Hoy, hindi ako kinikilig sa’yo." Agad na tanggi ko sa kan’ya.

I swear, hindi ako kinikilig sa katulad n’ya.

"Salamat sa dinner at sa paghatid," I said thankfully. "Uhm, pati na rin sa flowers," dagdag ko pa.

"Thank you also sa pagsama sa akin sa dinner tonight. I know you’re to busy for you school works and yet sumama ka parin."

"May isang salita ako, ‘wag mong bibigyan ng malis’ya ang lahat ng ito. Sige na, ingat sa pag-uwe," I said at pumasok na sa loob ng bahay.

Today is the only day that I feel special again,

This bouquet of red roses think of someone that I love before,

That someone who made me realize that I always be a special girl in the world.

Habang pinagmamasdan ang pulang rosas, biglang lumakas ang hangin, sumasabay sa sabik ng puso ko.

"Heira, nakita mo ba yung Kuya mo? Hindi ko s’ya matawagan eh." Someone open my door and in my shocked, napatayo agad ako.

Did daddy looking at my brother, really?

"Why did you look at kuya Dwight? Is something wrong?" I asked faster. Baka kung ano na naman yung nagawa ni Kuya na ayaw nya.

"No, nothing. I just want to talk to him." Matigas na sabi nya at tumikhim.

" I saw kuya Dwight kanina sa E. Restaurant. Hindi ko alam kung asan na sya ngayon, dad." I honestly answered.

"I see. Okay, then," tangkang aalis na sya pero nagsalita pa ako.

"Dad? Did Kuya Dwight know Aries?" I curiously asked.

"Who’s Aries? Your Tutor?" Balik na tanong n’ya.

"Yes, I saw them talking." Sabi ko habang inaalala ang kanina.

"I don’t know. Just don't ask again about that. Go and sleep."

After nya sabi yun at lumabas na sya ng kwarto ko.

It made loud and clear na magkakakilala talaga sila.

[Note: Angel's did you miss our tutoring story? I'm sorry for slow update, too busy. I write this story when I was in highschool but now I'm a college student and I hope na sana matapos ko na itong story na ‘to.]