One Night With You | Rosekook ✓

final

Taehyung jungkook'un silahını almıştı.
Jungkook bunu geçte olsa farkedebilmişti ama harekete bile geçemeden taehyung  silahı jungkook'a doğrultmuştu.

" Ne yapıyorsun bu kadar kötü bir durumda mısın Taehyung beni sevdiğin kızın önünde mi vuracaksın."

Taehyung dahada sinirlendi gözü dönmüştü.  Jungkook'a yaklaşıp silahı kafasına doğru bastırdı. küçük bir umut bile olsa Taehyung'un böyle bir şey yapmayacağını ummuştum.

"Taehyung lütfen yapma."

"Sana bir şey yapmayacağım Rosé sadece... o ölmeli "

Jungkook'a bakarak konuşmaya devam etti.

"Neden  sadece suçu kabullenmedin o zaman sen de  rahat ederdin bende karşıma çıkmamalıydın. Bunları söylememeliydin rosé beni sevecekti ama şimdi sen her şeyin içine ettin. Belki de o gün ölmeliydin."

Elindeki silahın namlusunu çekti.
Tam tetiğe basmadan  önce Jungkook silahı tutup aşağı çekmişti. Silah jungkook'un kafasında değil Taehyung ile aralarında patlamıştı.
Çıkan yüksek ses dışarıdan bile duyuluyordu.

Yer kan gölü olmuştu.
Gözlerimden akan yaşlar ile kimin vurulduğuna bakmaya çalışıyordum.
Jungkook Taehyung'un kollarından tutarak yavaşça kan dolu yere yığılmıştı.

Ayağa kalkmam ile hemen onun yanına koşmuştum.
Vurulduğu yere elimle baskı yapmıştım.

Jungkook ellerimi tutup üzerinden çekti.
kısa bir soluk alıp konuştu.

"Rosé belki birbirimizi tanımak için kısa bir süre geçti. kötü bir başlangıç yaptık...
Ben seni uzaktan izlemeyi sevdim,seninle konuşmayı sevdim ,ben seni sevd-"

Sözlerini bitirmeden kapanan gözlerini izliyordum.
Taehyung bir köşeye geçmiş sanki şaheserini izliyormuş gibi sırıtıyordu. Bana bakamıyordu.
U

zaktan gelen ambulans ve polis arabasının siren sesi birbirine karışmıştı.

Taehyung yanına gidip önünde durdum yüzü bana dönmüştü.
Gülüyordu o böyle birisi miydi?
h

ep böyle miydi ?

Ağlamaklı bir şekilde konuşmuştum.

"Taehyung neden?! Neden yaptın."

Gülümsemesi durmuş yerini ciddiyet almıştı.
Düz bir ses tonu ile

"Senin için Rosé ,beni sevmen için... "

Ellerini yanaklarıma götürüp göz yaşlarımı silmeye çalışıyordu. Polis göz yaşlarımı silen ellerini arkaya alıp kelepçeyi taktı.
Polislerin arkasından gelen ambulansdan sedyeyi çıkardılar ve jungkook'u içine taşıdılar.

...

Taehyung ne olduğu veya nereye götürüldüğü hakkında hiç bir fikrim yoktu şuan tek ilgilendiğim şey jungkook'un sağ salim kurtulmasıydı. Onu önemsemek için bir sebebim yoktu belki ama endişeleniyordum.

İçeriden çıkan doktorun peşi sıra ilerledim başını olumlu bir biçimde salladı ve

"Ameliyattan çıktı odaya aldık sizi istiyor."

Şuan sevinçten yerimde duramıyordum. Daha bir kaç hafta önce  beni kaçıran adam yaşadığı icin seviniyordum.
Odanın kapısını yavaşça açtım ve içeri girdim.
Sessiz bir şekilde

"Jungkook"

Birden ayağa dikilmeye çalıştı.
Elimle geri yatırdım.

"Hayır,  kalkmamalısın."

"O zaman sen biraz eğilir misin ?"

Neden dememe kalmamış elimden tutup kendine çekmiş ve sımsıkı sarılmıştı.
Bir an boğulacağımı sansamda kalp atışlarımı hızlandırmıştı.

"Rosé,seni seviyorum."

Tek ihtiyacım bu sözmüş demek. Ne çok şeyi unutturmuştu bana ...

Final hakkında ne düşünüyorsunuz

Evet bu fic'inde sonuna geldik
Benim pek içime sinmesede umarım beğenmişsinizdir

(Tabi sinmezzz :' birden aşık oldu her şeyi unuttu çok oldu bittiye getirmişim tekrar okuyunca hak verdim.  O zaman kısa bir hikaye yazmak istemiştim ama kısa olması için fazla karışık bir konu seçmişim.)

Bölüm başından beri olan destekleriniz için teşekkürler

Sizleri seviyorum

Bb

♡