Sana ulasmaya o kadar çok çalistim ki ,yapamadim yetisemedim.Kendi ettigimi buldum aslinda bir bakima .Ben seni,kaybettigim gün "yok olmusum"çok GEC anladim.Bir insan ne kadar pisman olabilir ki? Ben o cevap kadar pisman,yorgun ve ozluyorum seni.385 gundur ayriyiz seninle ve diyorum ki zaman sen nasil hizlisin hani iyi gelecektin bana? Oysa ki daha da dozunu arttirdigim hastalik haline geldi bende.Sanirim sen benim,yanlis hayatimin en dogru insaniydin.Uzaktasin..Dokunamiyorum,opemiyorum,sarilamiyorum ben nefes alamiyorum.Sen bana erken ,ben sana cok gec geldim.Ben seninle ogrendim;sevmeyi,sabretmeyi,uzaktan sevmeyi..Sensiz biraktigin her günde,daha da kiriliyor kalbim .Acaba daha ne kadar ufalabilir ki?Vazgecmek mi daha cok yipratiyor,kaybetmek mi inan ikisini tartacak halde degilim.'Cok ozledim ' tek bildigim kavram bu..
