Runaway With You

Third Person POV

"Be ready for your engagement party later Denise. " pagpapaalala ng daddy ni Denise sa kaniya, napairap naman siya sa sinabi ng daddy niya.

Fuck this engagement! Sabi niya sa kaniyang isipan.

May mga make-up artists na nagsipasok sa kuwarto niya at designer na may dalang mga dress na susuotin niya mamaya.

Inumpisahan na siyang lagyan ng mga kolorote sa mukha at inayos ang kaniyang buhok. Mamaya na ang engagement niya sa lalaking pinili ng daddy niyang pakasalan niya.

Pero hindi niya gustong maikasal dito dahil ilang beses na niya itong nakikitang may kasamang ibang babae.

I want to get out to this fvcking engagement!

Bigla siyang tumayo. "I need some fresh air. " she said and walked out, pumunta siya sa terrace ng resort kung saan gaganapin mamaya ang engagement party nila. Tumitig siya sa kalangitan at bumuntong hininga.

"You know... You can always get out of this mess." a familiar baritone voice said behind her back, she was stunned at pakiramdam niya ay nanikip ang dibdib niya dahil mahigit sampung taon na simula ng marinig niya ang boses na iyon. She turned to see the person who spoke and she was shocked that it was really Rafael. Her ex-boyfriend, ang lalaking unang nangako sa kaniya na siya lang ang pakakasalanan nito....Pero hindi rin iyon nangyari dahil biglaan nalang ito nawala ng walang paalam.

He was leaning towards the back of sliding door of the terrace holding a cigarette on his hand.

"Bakit ngayon mo lang naisipang bumalik? " she seriously asked, she stared at him for a few seconds. "And why are you here? "

"I came back for you... I will get what's mine. " he came closer to her, she stepped back but he suddenly held her waist to stop her from stepping back.

Tinanggal naman ni Denise ang pagkakahawak ni Rafael sa bewang niya.

"Wag mo ng guluhin pa ang buhay ko Rafael. " she seriously said, pero mukhang wala lang ito sa lalaki sapagkat inilapit niya pa lalo ang mukha niya sa babae hanggang sa kunti nalang ang pagitan ng mga labi nila.

"I can't... I already did the things I have to do before I came here to get what's mine,Den. " he softly said, his lips were touching mine when he's talking.

Denise POV

Napaiwas naman ako dahil ramdam kong nag-init ang katawan ko dahil sa pinanggagawa niya.

"It's too late Raf... Hindi mo alam kung ano ang pinagdaanan ko noong iniwan mo ako. " naninikip na naman ang dibdib ko dahil bigla ko na namang naalala ang mga nangyari sa akin dati.

"I've suffered a lot Raf... " I stuttered. "No one was with me when I needed one. " I sobbed, remembering the time when I had no one but myself.

He suddenly held my face and made me looked at him. "I'm sorry. I know that saying sorry to you is not enough for all the pain I've caused you." he softly said and putted my head on his chest.

"Please baby... Come back to me... Runaway with me... " he begged

"Let go of me... " sabi ko at binaklas ang pagkakahawak niya sa akin.

He stared at me, longingly. Patuloy niyang hinahawakan ang kamay ko ngunit inilalayo ko ito sa kaniya.

Napayuko naman. "Nasaktan din ako Den, sobrang sakit ng mga naranasan ko noon... Hindi ko inaakalang mangyayari sa akin 'yun, at isa 'yun sa mga dahilan kung bakit ako napilitang iwan ka ng walang paalam... " he said, there's a hint of sadness in his voice.