Unpredictable Life

Epilogue

Habang nakatanaw ako sa sa papalubog na araw ay siya ding paglubog ng damdamin ko. Libo libong katanungan ang sumisiksik sa isip ko, Na bakit Kailangan na sa akin pa mangyari ang mga ito. Napabuntong hininga nalang ako habang iniisip ang mga Ito. Dumagsa ang daan daang boltahe ng emosyon sa katawan ko. Bakit ansakit? Bakit napakahirap tanggapin? Bakit napakagulo? At Kagaya ng pag-kain ng dilim sa daigdig ay siya din pag dilim ng pagkatao ko. Wala na sirang sira na ako , Kong kaya ko lang sana ibalik ang lahat. At kasabay ng luha ko ay siya ding pagbuhos ng mga ala-ala sa isipan ko.

Naudlot ang pag-babalik tanaw ko sa isang katok. Ang katok nang taong handa akong iahon sa pagkakalubog ko. Pero bakit para sakin ang hirap gawin? Bakit parang mas lalo akong nilalamon nang sarili kong pighati.

"Bukas" pagtugon ko sa katok, agad namang sumalubong sa akin ang walang pag-asang mukha ni Papa.

"Magpapasukan na next week, hindi ka parin ba mag-eenroll?" Saad ni Papa habang pinagmamasdan ang paligid.

Iling na napabuntong hininga nalang ito ng walang makuhang sagot mula sakin.

"Anak, tama na! Hayaan mona sila ang gumawa ng mga yan! Gumising kana! Anak wag mona namang hayaan na masira ang buhay mo. Tama na iho! Kasi pati ako nahihirapan na! Ayoko nang makita kang miserable, parang awa mo naman anak tulungan mo ang sarili mo!" Saad ng humahagolhol kong Ama.

Alam kong maging sya ay apektado nadin. Kaya nakapag-desisyon nako, kaylangan ko nang pilitin ang sarili kong umahon. Para Sabay na harapin ang kasalukuyan na hindi tinatarikuran ang mga pagkukulang ng nakaraan.

"How about our business Pa?" Tanong ko dito.Kasi maging negosyo nya napapabayaan nya nadin dahil sakin

"Well okay naman na, thanks to your Ninong" desmayadong sagot nito na inaakala parin na wala nakong planong ipagpatuloy pa ang aking pag-aaral.

"Papa, I'm sorry! Hayaan mo pa babawi ako. Kakausapin ko din si ninong para bumawi at makapagsamat sa kanya." Bukal sa puso kong pag-hingi ng paumanhin dito.

"Iho, hindi yan ang gusto kong marinig sayo. Kong ang negosyo natin, sige hayaan mo lang yan. Ang importante anak ay ang sarili mo. Huwag mong hayaang bumagsak ka nang tuluyan!, bumangon ka! Lumaban ka iho! Kasi sa agos ng buhay kong magpapatangay ka malulunod ka, kaya kaylangan mo-

"Ng lakas para kumapit! Magpakatatag ka iho! Leave all the pain and Live your life free and independent! Haha!, so saan ka mag-eenroll?" Pagpuputol ng Ninong ko kay papa na sinabayan pa ng biro para mabago ang atmospera ng tensyon ng paligid.

"Ops ! Pare kanina pa ako dito hindi nyo lang ako napansin" agadang saad naman nito ng nagtataka syang tignan ni papa.

"Gusto ko sa malayo Ninong" sagot ko naman dito

"Good! Since I heard early na gusto mong bumawi sakin, do you mind if I owe you a favor? hindi naman sa sinasamantala kita pero isa rin ito sa mga paraan para may iba kang pagkalibangan aside sa studies, na medyo boring pag hindi sinasabayan ng chicks haha!" may halong biro na saad ni Ninong

" Anything just shot it" sagot ko.

" Okay,Since sinabi ko narin sayo na Live free and independent eh totally agree na ako? .Well my daughter is living like that , wild and independent" sabay iling na saad nito

"At ayoko naman na kontrahin pa ito. Sa totoo lang ay Hanggang pangangaral lang ako. At hindi yon pagkukunsinti ha!? Haha! Ayoko lang naman syempre na kontrahin pa sya 'kasi that's my daughter's happiness, mahirap na pag diko pinaboran baka magrebelde. And that's what i don't want to be happened. Kaya kong okay lang iho ay doon ka na mag-aral nang mabantayan mo naman. Di naman totally babantayan, kasi pag nalaman nya din na pinababantayan ko sya ay siguradong magwawala yon. And like what I said I don't want to ruin her happiness , kaya konting alalay lang naman pag may kasiyahan sa bar ,like party party ganun. I want her to be safe without ruin her happiness." Mahaba at seryosong paliwag nito.

"Sige kong yun ang paraan  para makabawi sa inyo. Okay Ninong tutal mabait naman yun " pagsang-ayong tugon ko na agad naman ikinangi-wi ng Ninong ko.

"Well people change hahaha! At nga pala bilang pagpapasalamat nadin sagot ko na Condo mo. Good luck!" Pakindat na Saad nito

Now I need to begin my new life. Pero pinapangako ko sa sarili ko na hindi ko hahayaan na maiwan sa nakaraan ang mga bagay na hindi pa naitatama ng kasalukuyan.

I promise i will give you the justice.

___(( Enjoy reading! Salamat ))___

_ Blacksacristan_03_