Married To A Robot

Chapter 10 Bodyguard for Aera

Aera's POV

"Anong ginagawa mo?" Taas kilay kong tanong kay Axel nang itali niya ang kamay ko na parang kambing. "Binatawan mo nga ako! Ano bang problema mo ngayon?"

"Pag pinakawalan kita, baka kung saan ka na naman magpunta. Who knows if you'll go practice boxing again," he said na mas nakapagpamaang sakin. "You're not allowed to go anywhere."

I glared at him saka triny na tanggalin ang tinali niyang lubid sa kamay ko. But I really can't take it away dahil sa masyado itong mahigpit.

Wala tuloy akong choice kundi nahiga na lang. Demonyo talaga tong si Axel walang awa. Huhu.
___________

Axel's POV

I woke up the next morning na parang may mabigat na nakadagan sakin. I slowly opened my eyes at nakitang nakahiga si Aera sa dibdib ko at nakayakap pa.

She opened her eyes also at lumaki ang mata niya ng makita ang posisyon namin. Mabilis kaming napaupong dalawa.

"Anong ginagawa mo? Bat nakayakap ka sakin??" Pasigaw kong tanong sakanya saka tumayo sa ibabaw ng kama.

"Anong alam ko?! Ikaw kaya ang ayaw akong pakawalan kagabi! Tignan mo nga!" Pasigaw din niyang sagot na pinakita pa ang nakatali niyang kamay. Tumayo na din siya at gigil na hinarap ako.

Mabilis kong tinanggal ang tali niya saka ako bumaba ng kama. Bigla naman siyang na out of balance dahil sa bigla kong pagbaba kaya nasagi ng kamay niya ang baso sa bedside table at nahulog yun.

She was going to fall down kaya mabilis akong yumuko and I stretched my hands para di mauntog ang ulo niya sa mga bubog sa baba. Napangiwi ako sa sakit dahil kamay ko ang natusok ng bubog.

"O-ok ka lang ba?" She asked me ng makaupo siya ng maayos. She held my hand ng makitang dumudugo ito. She helped me sit down properly at tinignan niya ang sugat sa kamay ko.

She suddenly cries habang tinitignan iyon. What the hell? I looked up at her. "Bakit ka umiiyak?" I asked.

She sniffed. "Kasi... alam mo yun...Gusto mo ako pero ayaw mong aminin. Yan tuloy nasaktan ka pa."

Ano bang pinagsasasabi ng babaeng to? "Just treat my wound," sabi ko nalang.
__________

Aera's POV

Nililinis ko ang sugat ni Axel dahil madaming bubog ang pumasok sa skin niya. All the way ngumingiwi siya marahil dahil sa hapdi. Tinitignan ko siya habang ginagamot ang sugat niya.

"Axel. These days, are you frustrated or...are you mad?" I managed to ask. "Kung nahihiya ka naman, how are you still expressionless? Di kita maintindihan. Di ko tuloy alam pano ka pakikisamahan."

"Pwede bang bilisan mo?" Aniya na tumingin sa ibang direksiyon.

"Tsk, bakit ba ang malas mo? Mas malas ka pa ata sakin," sagot ko habang sa sugat niya ako nakatingin. "Ang akala ko sobrang malas ko na eh. Mula nung naging asawa kita palagi ka lang nasasaktan. Am I your curse?"

"Good that you know," he said na panay ngiwi. Napatingin naman ako agad sakanya dahil sa sinabi niya.

"This did not count. You volunteered to save me," sambit ko na nakangiti saka pinagpatuloy na ang ginagawa. "Wag kang mag alala diko sasabihin sa iba na gusto mo ako."

Bigla niyang binawi ang kamay niya. "Let me remind you Aera Zhie Rivad, even if you are the only woman in the world, I won't like you."

I mentally giggles and then held his hand again. Kunwari pa to. Di nalang aminin. Halata na nga masyado. "Naiintindihan ko. All bossy guys don't speak their minds." Hinawakan ko ang baba niya saka tinignan ng seryoso habang nakamata naman siya sakin na nagtataka. "Woman, I shall let you see what I feel through my actions."