MUCİZE

2-

Arkamı döndüğümde gördüğüm kişi Sinandı. Ona bakınca şok olmuştum. Çünkü birdaha istanbula gelmez sanıyorduk. "Rıza baba" diyerek sarıldı bana. "Kardeşim nasıl nerde hala uyanmadı mı" diye telaşla sorular sorarken "uyandı" diyerek cevaplayınca camdan el salladı oda herkes gibi. " sinan konuşalımmı biraz." dedim. "iyi olur rıza baba" dedi ve kafetaryaya doğru yürümeye başladık.

***
Bilincim yerinde değildi. Yani tam olarak değildi. Selini gördüm ilk olağan gücümle elimi kaldırmaya çalıştım fazla başarılı olamasamda. Aradan 6 saat geçtikten sonra normal odaya aldılar beni. "Selin sende çok uğraştın benimle ya" dediğimde lafı mı olur canım" dedi hafif güldüm.

***

Aslında çok korkmuştum yalan yok. Ben kimsesiz değilmişim. Ama herkese kırgındım. Alide biliyor muydu? Oda mı sakladı benden diye düşündüm "birşey olursa dışardayım ben" diyip çıktım ve mesutu buldum bahçede "konuşalımmı artık" dedim sert bi tavırla olumlu yönde kafa salladı "hepiniz biliyordunuz hepiniz yalan söylediniz bana. Alide biliyordu dimi?" Diyerek cümleme devam edicekken olumsuzca iki yana kafa sallamasıyla duraksadın "NE"diyerek Mesuta cevap verdim mesutsa karşılığında "hiçbir şeyden haberi yok." dediğinde "nasıl ya?" diyerek bende banka mesutun yanına oturdum. "Neden söylemiyoruz?" diye sorunca "ne der ne tepki verir bilmiyoruz selin. Ya hepimize sırt çevirirse? o zaman ne olur?" dedi durdum. "Hatırlasana babasına ne tepki verdi." diyince gözlerim doldu "mesut peki neden bunu ben yaşıyorum neden bu acı bize kalmış?" dediğimde mesut sarıldı.

***

Artık kendimi iyi hissediyordum. Şaka gibi ama 4-5 gün önce komadaki adam şimdi çok fitti. Tam ayaklanmaya kalkışmışken, odaya selin girdi. Elindeki suyu sehpaya bırakıp "ALİİ böyle olmaz amaa" dedi. Bende yatağa oturup "bezdummm bezdum" dediğimde güldü. Tam konuşmak için çaba sarf etmeye başlamışken, yavuz girdi odaya. "Geçmiş olsun kardeşimm"dedi gülümseyerek. "sağol sağoldaa, yavuzz çıkıyorum dimi hemen şimdi" diyer şirinlik yaparak sorduğumda, gülerek "maalesef bugün misafirimizsin Alicim." dediğinde selin, "laf dinlemiyor ama ayaklandı şimdiden." dedi ve benim dışımda herkes gülmeye başladı. Ve anlık,saniyelik bir sessizlik olmuştu ki kapıyı çalmadan odaya biri dalana kadar. O kişiye bakmamla şok içinde "Sinaan??" dedim. ve arkan gelen rıza babamın sesiyle mutlu oldum "sinan artık bizim ekipte." dedi." baba sen ciddi misin nasıl oldu bu iş?" diye sorunca, "Seni duyunca, deli çocuk buraya tayinini istemiş. şans işte bizi bulmuş. Sinan araya girerek, "özellikle belirttim ama rıza babalara diye" güldü. Bende ayağa kalkıp sinana sarıldım. sinanda bana sarıldı. ciddileşip "iyi kigeldin kardeşim." dediğimde " Ya sana birşey olsaydı bir tane alimiz var lan bizim." diye cevap verdi.

***

1 HAFTA SONRA

Merkeze doğru girdiğimde bi telaş bir koşuşturma vardı herkeste, bende kendi kendime söyleniyordum. bizim kata geldiğimde bir huzur sarmıştı beni, hep olmak istediğim yer burasıymış gibi, girdiğim anda ekip kendi arasında fısıldaşıyordu. önlerindeki kıymalığı böreği alınca ekip beni farketti ama çaktırmadı. böreğin yokluğunu fark etmesiyle beraber mesut abi "ULAAAN" diye ayağa kalkınca böreği masaya geri koyup ellerimi havaya kaldırdım. "Tamam komiserim teslim oluyorum" dedim bütün ekip bize bakıyordu ama herkesin gözünde bir mutluluk vardı bir yandanda bize gülüyorlardı. "ALİİ" Diye bi anda sarılınca "abi kemiklerim iptal oldu." geri çekilince biraz nefes nefese kalsamda sorun yoktu aslında. Herkesle sarıldıktan sonra espriler yapıp gülmeye başlamıştık ama çok bile sürdü bu mutluluk "neşeniz bol olsun" diye gıcık bir sesin gelmesiyle hepimiz sesin yönüne döndük tabi o kel kafalı muhallebi vedat müdürdü bu sesin sahibi. selin "kötü haber tez yayılır" diye mırıldanınca istemsizce gülerken cemalin dürtmesiyle durdum. "Çocuklar faruk," diyince hakan, "ne olmuş o it-" diye lafa devam edicekken hüsnü abi numaradan öksürdüğünde kel lafa devam etti "onun kardeşi ferhat ile ferda bu davayı devam ettiriyor. ferda şuan sınırda" dedi ve kısa bir süre sessizlikten sonra bana bakarak " ve asıl detaya gelirsek kızın keskin nişancı olması." dieyerek cümlesin bitirdiğinde hakan " e bunun bizimle olayı ne terörle mücadelenin bakması gerekmiyor mu?" dediğinde hepimiz vedat müdüre döndük "tek suçları o değil asayişe devredilmesini istediler özel olarak sizin ekip. Bende anlamadım bu kadar ısrarı" imalı imalı bize bakıyordu.

SELAM! BU BÖLÜM BURDA BİTTİ.. YARIN GELMEZSE BİR SONRAKİ GÜN YENİ BÖLÜM GELİRR :))