After what happend last night umuwi na kami ni Gab. Di ko inakalang may ganong side pala sya hindi parin ako maka paniwala na magagawa nyang maging sweet in his own little way. Little daw eh halos mahimatay na ako sa kilig at hiya kagabi kulang na lang hilingin kong lamunin ako ng lupa o di kaya parang bulang mawala kaso wala naman akong magic power para gawin yun. Inignan ko ang alarm clock sa mesa na nasa tabi ko lang its already 8 in the morning tinignan ko si Gab sa tabi ko tulog parin sya. I kiss him in the cheeks at lumabas ng kwarto para mag luto. Pag katapos kung mag luto ay naligo muna ako. I was in a middle of my bath when someone knock the door.
"ako na mag bubukas babe" Gab said. Di na ako sumagot. Gising na pala sya di ko man lang namalayan siguro maingay lang yung shower. Nag madali akong maligo dahil late na ako may meeting pa ako ngayon. Aalis na sana ako ng biglang nag ring ang phone ko.
"hello" - me
"Marg go to U.S now dad died" umiiyak si kuya habang sinasabi nya yun. Di ko na rin na pigilang humagulhol
"ok" sabi ko sabay hang up ng phone. I hate dad but not to the point na hiniling kung mawala sya. Di ko namalayan nakayap na pala si Gab sakin.
"what happend babe?" - Gab
"wla na si dad. Ang sama kung anak. Ang sama sama ko!!" i said between may sob. Gab hug me tightly alam kung alam rin nya ang nararamdaman ko. Dahil nawalan na din sya ng mahal sa buhay mas worst pa yata yung naranasan nya dahil hanggang ngayon sinisisi nya parin ang sarili nya sa pagkamatay ng mommy nya.
"tahan na babe pupunta tayo dun ngayon din mismo. Sorry babe" di na ako mumimik at niyakap lang din sya ng mahipit alam kung sisisihin na naman nya ang sarili nya sa nangyari sakin ngayon. Pag katapos ng ilang minutong yakapan ay nag impaki na kami para umalis.
"babe don't blame yourself. Ako na man ang pumili na sumama sayo eh. Don't be sorry ok" naka tingin lang ako sa mga mata nya habang sinasabi yun at isang tango lang ang nakuha kung sagot mula sa kanya. Pumunta na kami ng airport after of almost a day flight ay nakarating kami sa U.S. di ko mapigilang di maluha. Siguro may mali ako, na hindi man lang ako nakahingi ng tawad sa daddy ko before he past away. Pero yung lang, di ko pinagsisihan na mas pinili ko si Gab over them siguro ang selfish selfish ko na tao. Hanggang sa di ko namalayang humahagulhul na pala ulit ako. "Sorry dad, sorry" paulit na sinasabi ng utak ko. Iyak lang ako ng iyak iyak hanggang sa makarating kami ni Gab sa pinag burulan ng daddy. Naka alalay lang sakin si Gab whole the time. Hinanda kuna ang sarili ko para sa sampal na matatanggap ko from my mom.
"ija" sabi ni mommy sabay sakap sakin. Umiyak lang ako. Di galit si mommy sakin. Half of my was happy akala ko itatakwil na talaga ako ng pamilya ko.
"mom sorry. Sorry po talaga. I was so selfish to leave my own family sorry" iyak lng ako ng iyak habang sinabi yun. Napatingin ako kay Gab his also sad alam kong na iiyak na rin sya.
"tahan na baby. Naiintindihan ka ni mommy napatawad ka na rin ng daddy mo. Sana kami na patawad mo na rin. Alam naming may kasalan rin kami. Sorry baby" napaiyak ako lalo sa sinabi ni mommy.
"matagal ko na po kayong napatawad mom" sabi sabay kawala sa yakap ni mommy at pinahid ang tumutulong luha sa mata ko. Lumapit ako sa kabaog ni dad. I feel so sorry for not being there for him.
"dad sorry, please guide me sa lahat ng magiging disyon ko sa buhay" after kung sinabi yun ay umupo ako sa tabi ni Gab.
"babe" sambit nya sakin na may halong kalungkutan sa boses nya.
"bakit babe?" sagot ko sabay patung ng ulo ko sa balikat nya he hug me as his answer. Alam kung anytime maiiyak na naman ako.
~A/N~
sorry for the lame update sabog lang talaga ako sa daming ng exam btw marguax on the side. Dont forget to vote and comment thankies
