ji: သတိရလာပြီလား.....
lisa: ဘယ်သူပါလိမ့်
ji: jen ရဲ့ဘာမှမတော်တဲ့အစ်မှပါ
lisa: ........
lisa ကတော့ဘာမှမပြောပါဘူး
jisoo ကခနဆိုပြီးဆရာဝန်ကိုခေါ်ရင်းဂျင်းနီကိုဖုန်းဆက်လိုက်တယ်
ji: jen lisa သတိရလာပြီ
jen :ဟုတ်လား အင်အခုလာနေပြီလမ်းမှာ
ji: အင်အင်ဂရုစိုက်မောင်
lisa:ေဆးရုံဘယ်နေဆင်းရမှာလဲ
doctor: နှောက်နှစ်ရက်လောက်ဆိုရပါပြီ
lisa: nae
doctor လည်းထွက်သွားတော့
ji: ဂျင်းလေးရောက်ပြီလား
jen: အင်
jisoo လည်းအလိုက်သတိအပြင်ထွက်ပေးလိုက်တယ်
jen: လီလီ...
lisa: "....... "
jen: တောင်းပန်ပါတယ်
lisa: မလိုပါဘူး
........ဘာလို့ကယ်လိုက်တာလဲ
ဘာလို့လဲ ထက်ပြီးခံစားစေချင်လို့လား
ရှင်လျှက်နဲ့သေလူဖြစ်နေပြီဘဲ
jen: မ...မှားမှန်းသိပါတယ်
lisa: မလုံလောက်ဘူး
jen: မဟုတ်ပါဘူး ကလေးရယ်
မပြန်လာလို့ရတယ်မလား
lisa: လွယ်လား.....အလောက်တောင်လွယ်သလား
လီလီက......ပြောခဲ့တယ်လေ မုန်းတယ်ဆို
လီလီ အနားမှာနေရင်မပျော်ဘူးဆို
အဲ့စကားတွေကိုထပ်တလည်းလည်းပြန်ကြာရောင်နေတာ
နာတယ် နာတယ်လို့ဒီနေရာကမုန်တယ်ဆိုတဲ့စကားကြားလိုက်တိုင်ဒီနေရာကပြောပြလို့မရအောင်တယ်
သူရင်ဘက်ကိုလက်ညိုးနဲ့ထိုးပြပြီးငိုပြောနေတယ်
ဂျင်းနီလဲလီဆာကိုဖက်လိုက်ပြီ
jen: ချစ်တယ်.... အဲ့တုန်းကပြောခဲ့တဲ့စကားတွေကစိတ်ရင်းနဲ့မဟုတ်ဘူး
lisa
