o kadar çok koştum ki nefesimi düzenleyemiyorum bile hala peşimde olup olmadığına bakarken aniden önüme çıktı o an o kadar yüksek bi sesle çığlık atıp yere oturdumki yanımdan uzaklaştı yerde ağlıyordum neden mi az önceki hayalet iki haftadır peşimde benden bişey istiyo ama ne istiyo anlamıyorum sadece ufak ufak çığlıklar atıyo bu bu çok korkunç ve yaptığı şeylerle enerjimi sömürüyo şu an gitti ama birazdan geri döner acele etmeliyim burdan uzaklaşmaya başladım insanların daha cok olduğu bir yere gittim birine çarptım ve özürdileyip kafamı birine çevirdim neden beni izliyo diye ona değişik değişik bakıp sonra yoluma devam ettim akşam olmuştu sonra kendimi tek arkadaşım olan soheye gittim oturup olanları anlattım artık ailemin beni trk etme nedenlerini çok iyi anlıyordum kim hayaletleri gören bir evlat ister bir ucube isterki soheye sarıldım baya bi agladık beni çocukluğumdan beri tanıyo ve kardeşim gibi bana bisey olsa o aglar ona bisey olsa ben ağlarım gibi bisey
-micha-neden sohe neden hep bana oluyo ben mi isterdim ölüleri görmeyi korkmuyormuyormuyum sanki
-sohe-korkma micha ben yanındayım sana bisey olmasına asla izin vermem sen benim kardeşimsin
biraz daha efkarlandıktan sonra ben sohede kaldım çünki eve gitmeye korktum çoçukluğumda bir hayalet kolumu tuttu ve kırmızı bir serit çıkarttı o zamandan beri hayaletleri görebiliyorum sabah uyandık ben bir kafede çalışıyorum sohenin kıyafetlerinden biseyler giyip kafeye gittim sonra çalışmaya başladım dün gòrdüğüm garip adam kafeye geldi ve arka taraflarda bir yere oturdu sonra tabiki ben gitmedim gitmem tuhaf adaların yanîna gitmiyorum yanımda çalîşan erkek bir arkadasim var ona döndüm ve
-micha- su masadaki adamın siparişlerini sen alırmısın
-woobin-kim cha
-micha-ya vak su arka masada oturuyo
-woobin-çok komik micha orda kimse yok
-micha-n n nee
hemen başka bi tarafa döndüm ve kafamı iki yöne salladım bir kez daha baktığımda yoktu tüylerim diken diken oldu işim bitince woobinle vedalaşıp evime giden kestirme dar tenha karanlık yıkık pis korkunç yoldan gitmeye karar verdim
arkamdan birinin geldiğini hissedip arkama döndüm iki tane ayyaş bana doğru yürüyo hızlı adimlarla ordan uzaklasmaya başladım ben hızlanınca onlarda hızlanıyo en sonunda çıkmaz sokağa girmeyi başardım nedeeeen arkamı döndüğümde çok yaklaşmışlardı korkmya baslamıştım
-x-oo bu gecede güzel olcak desene
-c-aynen gel bakalım güzellik sen bize yarıycaksın
-micha-uzak durun istemiyorum yaklaşma
- x-aa ayıp etme ama
-micha-gidin burdan pislikler
onlara bakarken arkalarında bu gün kafede gördüğüm adamı gördüm ve yavaş adımlarla geliyordu
-micha-gelme g gelmesene
-c-abi bu nediyo
-x-bilmiyorum
-micha-g gelmesene u u uzak dur benden
o iki ayyaş kaçtılar ben hala o hayaleti görüyorum çok korkunç yanıma doğru yaklaştı hayaletler yşayanlarla iletişme gecemiyorlar sadece tıslıyorlar ve genellikle biseyler istiyorlar ne istedikleri anlamadığım için enerjimi cekiyorlar ve bu canımı yakıyo bana daha çok yaklşınca korkmaya basladım ve ordan kaçmaya çalıştım sonunda kurtuldum ve eve vardım saat geç olmuştu odama çıkıp eşyalarımı dolaptan aldım yatağın üzerine bırakırken yatakta oturan bir hayalet olduğunu gördüm ve çığlığı bastım ayağa kalktı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hayalet ^jiminie^
Fanfictionhayatın en ucunda hepimiz ölüyoruz ama yaşamak için verdiğimiz emek mutlu olmak için yaptığımız şeyler tüm çabalarımız gereksiz gibi görülen anilarimiz hepsini buruşturup atıyoruz.ama ölümden sonraki hayata dönenler katillerini arıyorlar yapmadıklar...